*ÖZEL BÖLÜM*

2.7K 42 12
                                    

Nerdeyse 9 gün geçmişti Asya yoktu yine bense hala mezarının başındaydım günlerdir git gel yapıyordum ciddi anlamda perişandım evede uğramıyordum.

"Merhaba." birisi seslenmişti. Asyanın sesine benziyordu.

"Sen kimsin?" dedim yüzüne bile bakmamıştım.

"Baksaydın hatırlardın." dedi.

"Belki hatırlamak istemiyorum." dedim.

"Eminnmisin?" dedi.

"Defol git başımdan kimseyi görmek istemiyorum." dedim.

"Babam bahsetti." dedi.

"Seni tanımıyorum babanı nerden biliyim bu beni alakadar etmiyor." dedim.

"Bi baksan tanıcaksın diyorum!!" dedi.

"Baktım mk ne var!" dedim ve arkamı döndüm sadace bakakaldım.

"Sen." dedim şaşırmıştım açıkcası.

"Demiştim baksan hatırlarsın diye neyse babamdan öğrendim Asya'nın öldüğünü " dedi.

"Baban kim nerden tanıyor Asya'yı?" diye sordum.

"Günaydın Asya'yla birbirimize benzememizden anlaman gerekirdi." dedi.

"Nasıl yani?" dedim.

"Babam biz doğduğumuz zaman annemle kavgalıymış babamın akılsızlığı beni almış Asya'yıda anneme bırakmış aslında bizi ayırmamış hiç ama olan olmuş işte ikizim olduğunu bile bilmiyordum onu tek otoparkta gördüm. Dahada göremedim şimdi ise o yok bunca zaman kimsesizdim tek kaldım asyayı buldum bulmasına kaybettim şimdide." dedi gözleri sulanmaya başlamıştı.

"O benim tek varlığımdı." dedim.

"Ona noldu?" dedi ağlamaklı sesle.

"Rahatsızdı tehlikeli bişey değildi sadece karnında sancılar vardı hastaneye götürücektim fakat öyle olmadı taksi çağırırken ayağa kalkmış başı dönünce yere düştü kafasından hasar aldı." dedim göz yaşlarımı tutuyordum.

"Peki ya annem o ne durumda o nerede?" dedi.

"Çocukların yanında." dedim artık dayanamıyorum bağırarak ağlamak istiyorum.

"Çocuklar?" dedi.

"Alara almira ve giray bide tabi kendi çocukları." dedim.

"Kendi çocukları derken?" dedi.

"Öz çocukları işte bunu neden soruyorsun?" dedim.

"Tamamda benim kardeşlerimmi var." dedi.

"Yeter artık sus!" diye bağırdım.

"Beni ilgilendirmiyor işte anlasana asya yok benim derdim siz değilsiniz ben asyayı istiyorum hepiniz defolun gidin!" diye bağırdım.

"Asya geri gelemez anla artık kutay! Hepimiz istiyoruz fakar artık çok geç!!" dedi.

"Defol!" dedim.

"Gitmiyorum!!" diye bağırdı.

"Ne halin varsa gör mk!!" dedim ve arabaya yöneldim.

"Bekle gitme." dedi.

"Bırak peşimi." dedim.

"Seninle konuşmak istiyorum!" dedi.

"Ben istemiyorum." dedim ve arabaya bindim. Oda arabaya bindi.

"İn arabamdan." dedim.

"Beni bi dinler misin!" dedi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 13, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YANSIMA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin