The face of death

FOD 8

Kinaumagahan maagang umalis ng syudad sina Ej at Joy..

Dahil na rin sa kailangan nilang maipahukay muli ang bangkay ni hanna at mailibing ito ng maayos..

Papalabasin nilang sinabi ni Robin ang lugar kung saan nito inilibing ang bangkay ni hanna bago ito bawian ng buhay.

Umiiyak si joy sa tabi nya dahil na rin sa nangyari sa matandang itinuring na nyang lola..

"How could jha murdered ka loleng? If she was hanna bakit kailangan pa nyang idamay si lola?"malungkot na sabi nito kay ej..

EJ just focus his eyes infront of the way..hindi nya alam kung ano ang isasagot sa kapatid..all he knows is kailangan nyang gumawa ng paraan para pigilan si hanna sa paghihiganti..

Kung papaano?

Hindi rin nya alam, ang totoo napapagod na syang makaramdam ng takot o kaba sa bawat pagpapakita nito.

Kaya naman nakapag desisyon na sya...

Para matapos na ang lahat..

Napabuntong hininga nalang sya sabay malungkot na tumingin sa kapatid..

"Joy."mahinang tawag nya rito.

Nagtaas naman ng tingin si joy at tumitig sa kanya..

"I'm sorry for being a bad kuya sayo."sabi nya na nakatingin lang sa daan..

"For being a irresponsible and coward brother...dahil sa akin kaya nangyari ang lahat ng ito."

Malumanay na sabi nya na halatang nanginginig ang boses..

"Kuya--what are you saying? I don't understand?" Naguguluhang tanong ni joy habang matamang nakatitig sa kapatid..

"Im the one who take hanna to the cemetery..im the first who raped her...and---and---."tuluyan ng napaiyak si EJ sa dami ng emosyong nararamdaman nya wala syang magawa kundi ang umiyak..

Iniisip nya na magsisi man sya wala na itong magagawa para maibsan ang galit ni hanna sa kanya...

"Kuya, let just pray that hanna learns how to forgive..,di rin sya magiging masaya sa huli kong patuloy nyang gagawin ang ginagawa nyang paghihiganti."pang aalo ni joy sa kapatid...

"Can God will forgive me? Masahol pa ako sa demonyo, bakit di ako nag-isip noon? Bakit lagi nalang akong nakikinig sa sinasabi nila? Pati si hanna nagawa ko pang e share?

Napakagago ko...nang sandaling gumagapang sya para humingi ng tulong sa akin hindi ko alam ang dapat kong gawin--, huli na ng gusto kong abutin ang kamay nya at ialis sa lugar na yon...pinukpok sya ng pala ni tyron maraming beses--,"salaysay ni Ej habang walang tigil sa pagtangis..

Nabigla naman ang kapatid nya sa mga narinig...nanatili lang itong nakatingin sa kapatid habang nagmamaneho at umiiyak...

"I really want to help her, but im afraid also..."sabi muli ni EJ sabay pahid ng luha sa mukha..

"I understand kuya.Sa ngayon dapat nating maipalibing si ate hanna at ipamisa..iyon nalang muna ang isipin natin.."

Tumango nalang si Ej at pinagpatuloy ang pagd-drive papuntang San Augustin.

Habang papalapit sila unti-unting dumidilim ang paligid,,kumu kulimlim marahil may bagyong darating..

Medyo madilim na ang daan dahil sa maulap na kalangitan...

Padaan sila sa mapunong lugar..

"K-kuya, k-kina-kabahan ako."nanginginig na sabi ni joy...

Napatingin naman sya rito..

At nakita nya sa likod nito si hanna..

Matalim ang mga titig nito sa kanya at puno ng galit ang nanlilisik na mga matang itinuon sa kanya..

"Hindi mo mababayaran ng pagsisisi ang lahat ng ginawa mo sa akin...,papatayin kita...papatayin kitaaaaaaaa!!!!!" Sigaw ni hanna sabay hawak sa kanyang mga leeg...

Sinapian nito si joy at ito ang kasalukuyang sumasakal sa kanya...

Kahit hirap nagawa nyang itigil ang sasakyan sa gilid ng mapunong daan..

Hinayaan nya lang si joy/hanna na sakalin sya..nangingilid ang luha nya habang nararamdaman ang pagsikip ng kanyang hininga...

"M-maaa-ha-al k--ki-i-t-a.."pilit nyang sinasabi kahit nahihirapan na sya sa paghinga...

Pinilit nyang ikulong si hanna sa kanyang mga bisig...

Niyakap nya ito ng mahigpit..

Nararamdaman ni Ej ang panghihina at unti-unting pagkawala ng hangin sa kanyang katawan...

Tumitig sya kay hanna...

"S-sige, p-pa-tay-iin mo-na aako..p-ppara m-maaa--wala na ang galit mo."pinilit nyang ngumiti sa kabila ng panghihina nya..

Di nagtagal naramdaman nalang nya ang unti-unting pagluwag ng pagkakasakal ni hanna sa kanya..

Napadako ang mata nya rito...

It was hanna, a simple innocent hanna...

Umiiyak itong tumingin sa kanya...

"B-bakit? Bakit sa kabila ng nagawa mong kababuyan sa akin nagagawa pa kitang mahalin?bakit mo ako pinabayaan lapastanganin nila? Bakit di kita kayang patayin?

Bakiiittttttt?!!!" Matapos sumigaw ni hanna nawala ito at napahiga naman sa passenger seat si joy...

Lumuluha syang yumakap sa kapatid...

At taimtim na nagpapasalamat..

Akala nya tapos na ang lahat..

Akala nya di na sya babalikan pa ni hanna..

Ngunit nagkakamali sya...

Isang matalim na ngiti ang sumibol sa isang babae di kalayuan sa kinaroroonan nila..

To be Continue...

A/n; Last two chappy before Epilogue...

Hirap mag typ..

Nabago ko tuloy ang flow ng kwento..

Na eraze kasi po ung una kong itinyp..

Pero sana nagustuhan nyo.

Thank you po