Iki arkadaşın hayatı

~3~

Sabah açıldı. Çok heyecanlıydım, bugün geleceyim için ve bugune kadar kurduğum hayaller için bir addım atacakdım.Evet her zamanki sabah rutinimi yapdım ama farklı bir ruh haliyle..üzümde gülücükler açıyordu resmen..Evdeki herkes bunu fark etmişdi.Herkes sofraya toplanmışdı,ben de tüm işlerimi yapıb yerime oturdum . Günaydın deyib kahvaltıya başladım.Babam ruh halimi fark etmişdi.Babamdan biraz çekinirdim,ne kadar sevsemde bir o kadar dikkatli davranırdım.Ve hayallerimi ona söylememiştim.
-Kızım,neden bugün bu kadar neşelisin?
-Şey,baba,gün yeni başladı belki ondan.
-Herkes için yeni başladı ,hiç kim senin kadar bildirmiyor.
Annem konuşmaya başladı.
-Kızın,bu yaşdan sonra sahnede okuyub dans edecekmiş..
-Anneee?!!
-Nasıl yani?-babam şaşırmışdı.
-Baba?
-Dinliyorum
-Benden hiç bir zaman hayalin ne sormadın.
-Yani?
-Evet annemin dediyi doğru.Sana kendim demem gerekirdi,ama özür dilerim o cesareti kazanmamışdım henüz.
-Ne zaman kazanacakdın?sahnedemi?
-Baba,bunu yapmağı çok istiyorum
-Ben izin vermiyorum
-Baba,lütfennn,bilirsin bunca sene sana layik biri olmağa çalışdım,ama şimdi kendi hayatım için bir addım atmak istiyorum.
-Şimdiye kadar yapdıkların kendin içindi,benim için diyilki.
-Baba,lütfennn, ne demek istediyimi biliyorsun.Her zaman hayallerinizi izleyin derdin ve şimdi bunu hakikaten yapmak istiyorum..
-Becere bilecekmisin?Yoksa yıkılmış halde evine mi döneceksin?
-Baba,deneyib görmek istiyorum
-Tamam,ne yapmak istiyorsansa,yap
-Cidden mi??
-Evet,yap bakalım
-Teşekkürlerr ,babaa-dedim ve kucaklayıb öptüm.
Evet herkesle vedalaşıb evi terk etdim.Ilk önce derse gitmeliydim.Ama sorun deyildi,ilk kez derse sevinerek gidiyordum.Kulakcıklarımı takdım ve yol boyu gülerek hayallerimi;yarışmayı,nasıl dans etmeyi hepsini gözümde canlandırdım.Otobüs durağında herkes bana garip şekilde bakıyordu.Ben de olsam öyle bakardım tabii ki.Biraz kendime geldim ve ciddi bir yüz ifadesi aldım,ama yine düşüncelerim bana geldi ve gülümsedim.Otobüs geldi.Ve bindim.Universiteye varmışdım.Sınıf arkadaşlarımla çok mutlu şekilde selamlaşdım.Herkes biraz garip karşıladı ama daha sonra aynı şekilde benimle selamlaşdılar.Derslerin çabuk bitmesini diliyordum.Emily ile buluşub işlerimizi hall etmek için çok sabırsızlanıyordum.Evet dersler bitti. Çocuklarla vedalaşıb çıkışa doğru gitdim.Emily ile her zaman buluşduğumuz kafeye gittim.Oturdum ve beklemeye başladım.Emily gelene kadar kendi sifarişimi verdim.Her zaman soğuk havalarda sıcak çikolatalı süt içmeyi severdim.Ve yine sipariş vermişdim.Içkimden yudum-yudum içiyordum.Emily geldi. Daha sonra Emilyde siparişi verdi. Herseyi ona anlatdım sabah olanları. Şaşırdı ama daha sonra sevinerek "çok iyi" dedi.

-Emily,nerde pratik yapalım? 1hafta vaktimiz var biliyorsun ki

-Evet,Aklımda bir yer var aslında

-Öylemi,söylesenee

-Şu bizim daim gitdiyimiz karaoke klub var ya..

-Evet var

-Onun bir odası boşdu.Dün onları aradım ve sordum.Bize vere bileceklerini söyledi

-Güvenlimi?

-Evet tabii kii,Babamın arkadaşının yeri ne de olsa

-Tamamm,yehuuu asıl bu işti ve hall olundu

-Evet,unnimm

-Yarından başlasakmı?

-Tamam,Unni

-hafta içi dersden sonra ora gidelim beraber ve 2saat meşğul olalım

-Tamamm

-haftasonu da biraz çok kalarız

-Tamamm iyi fikir.

-Hadi şimdi eve gidelim,yarın için enerji gerekli bize.

-Tamam hadi kalk bakalım.

Eve sevinerek gitdim,herkesle selamlaşdım.Akşam yemeyimi yedim,biraz tvye bakdım.Daha sonra telle kpop videoları ve dizimin 2 bölümüne bakdım, sonra da derslerime biraz bakıb uyudum.Çok mutluydum.Ilk kez bir addım atdım kendime güvenerek.InşAllah,boşa çıkmaz ya..InşAllah,herşeye deyer bu yapdıklarımız...