Dün gece geç uyuduğumuzdan sabah için kurduğumuz çalarlı saati duymamıştık...Iyi ki önemli bir işimiz yoktu..
-Ahh,gözüm çıktı...Bu ses de ne böyle yaa sabah-sabah?-mızmızlanarak gözümü açtım. Gün ışıkları gözüme düşüyordu ve acıtıyordu..Nede olsa gec uyumuşdum,uyanamıyordum..
Mutfakdanda tuhaf sesler geliyordu.Sanki savaş vardı mutfakta.
-Bu ne yaa?-deyinerek mutfağa gitdim. Sofi bildiyimiz savaş alanı yaratmıştı.
-Napıyorsun,kızım ,sabah-sabah??!
-Hm?-korkmuş şekilde arkaya döndü bana baktı..Daha sonra da duvar saatına
-Sabah-sabah derken,unni? Saatden haberin yok galiba-gülerek söyledi ve işine geri döndü..
Dediyi gibi saate baktım
-Ohaaaa
-Hm,şimdi haberin oldu galiba-Sofi gülerek söyledi..
-Yaa saat 11-mi şimdi?
-Evet,öyleymiş unni,uyuya kalmışız
-Sizin yüzünüzden😑
-Efendim??
-Bütün gece konuştunuz
-Unni,sen de konuştun hem de
-Ben mi? Ne zaman?
Sofi elindeki tabağı yere koydu ve kaşını kaldırarak bana baktı.
-Evet,sen, hatta soruların 50/100-nü sen sordun.
-Ahah,abartma sadece 3ce tane sordum ya
-Tamam,biraz abartmış ola bilirim ama 3ce tane olmadığı kesinn.
-Yaa -Sofi ye doğru gitdim ve onu kıdıklamağa başladım.
-Yaa,unni yapmaa,lütfen gülerek söyledi.
-Yalan söyleme o zaman.
-Söylemedim yaaa-Sofi yine gülüyordu-Unni,yemek yanacak ya bırak
-Tamam,tamam -ben de gülüyordum sayesinde. Evet,haklıydı en çok ben konuşmuştum gece.Dertlerim çok mu acaba ya,neden bu kadar konuştum ki.
-Ben banyoya gidip geliyorum şimdi.
-Tamam,geldiyinde Emilyde uyandır.
-Henüz uyuyor mu ki?
-Aha,uyuyor hala
-Tamam hall ederim
-10dak sonra yemek hazır zaten
Banyoya gitdim.Aynaya baktım
- Korkunç ya...Neden bu kadar çirkin oluyorum ki sabahları ya..Bu şekilde Laya görünmesem iyi olur yaa. Nerde görünecem ki zaten. Fark etdimki,kendi kendime konuşuyorum yine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Iki arkadaşın hayatı
FanfictionHayatda her zaman mücadele yapmayı öyrendim...Her zaman ben buyum ve öyle yaşamalıyım dedimm...Bir gün hayatımı değişecek karar verdim..Tabii ki en yakın arkadaşımla birlikte...2 arkadaşın hayat hikayesi...Galib gelecekmiyiz, yoksa mağlub mu olacayı...