Sabahın 6sında çalar saatın sesine uyandım. Ayağa kalkamıyordum. Sanki akşam beni dövmüşler gibi. Her tarafım tutulmuşdu, ayağa kalkdığımda ayağımın tutulduğunu gördüm. Çok pratik yapmışdık diye ağrılarım vardı, biraz daha uzandım daha sonra yeniden ayağa kalkmağa çalıştım. Ama ayağa kalktım ve tarazlığımı saklayamadan yere düştüm.
Yere düştüyümde canım acıdığı için bağırıyordum. Ablam kapını açdı:
-Noldu? Neden yerdesin?
-Unni, yardım et bana- diyerek ağladım.
-Neden yerdesin, kızım?
-Unni, neden olacak yaa, düşdüm ki, yerdeyim ya.
-Tamam, hadi kalk
-Sagol, unni, özür dilerim bağırdım.
-Neden bu kadar erken uyandın ki?
-Bugün yarışmam var.
-Ama ateşinde var.
-Ne?
-Evet, yanıyorsun resmen.
-Unni,mutfaka gidelim.
-Tamam
Unnim bana yardım etdi. Ayağımı burkmakdan korkmuşdum düşdüyümde ama hiç bir şey olmamışdı. Sanırım ateşin etkisinden kendimi halsiz hiss ediyordum.
O saatda herkes uyumuşdu ablam ben hariç. Mutfağa gitdik. Ablam benim için çay yapdı ve yemek için birşeyler. Kahvaltımızı yapdık. Daha sonra ablam bana ilac verdi.
Ilacı içib odama geri döndüm. Yarışma saat 3de olucakdı. Bu yüzden rahat idim. Saat 10a kadar uyudum.Telefonun sesine uyandım. Daha iyi hiss ediyordum. Ateşim vardı ama önceki gibi çok da kötü deyildi.
Arayan Emily idi.
-Alo, unni?
-Nasılsın, Emily?
-Sesin neden böyle?
-Ah, biraz rahatsızam.
-Unni, çokmu kötüsün?
-Hayir,iyiyim, merak etme
-Unni,yarışmaya gidemiyoruz mu?Kötümüsün? Yapa bilmeyeceksense, sorun deyil,unni.
-Hayır, buraya kadar gelmişiz, hastalığıma yenik düşmeyeceyim.
-Unniii
-Merak etmeeee, hadi gidip üstümü değiştirip, her zamanki kafede görüşelim.
-Tamam unnii, kalın giyin
-Tamam, merak etmeee
Vedalaşıp, ayağa kalkdım. Biraz halsizdim ama sabahki halimden daha iyiydim. Bu yüzden şükür ediyordum.Yerimi topladım. Bu zaman unnim odama geldi.
-Iyimisin şimdi?
-Evet,iyiyim,unnim-(Bana yaklaşarak, elini alnıma koydu)
-Ateşin var ama.
-Merak etme, sabahkından iyiyim.
-Şükürr
-Teşekkürler unni, sen olmasaydın daha kötü olacakdım.
-Tamam, tamam.
Yanağından öpdüm. O ise beni kendinden uzaklaşdırarak: -Yine başladın ya çocukluğa.
-Unni, seni seviyorumm.
-Ben de seni, bugün yarışmaya gelicem.
-Sagol, unni, şimdi çıkıyorum ben, orda görüşürüz. Kızlara sizi karşılamasını söylerim.
-Tamamm, arayacam seni
Unnim odadan çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Iki arkadaşın hayatı
FanfictionHayatda her zaman mücadele yapmayı öyrendim...Her zaman ben buyum ve öyle yaşamalıyım dedimm...Bir gün hayatımı değişecek karar verdim..Tabii ki en yakın arkadaşımla birlikte...2 arkadaşın hayat hikayesi...Galib gelecekmiyiz, yoksa mağlub mu olacayı...
