Hayatda her zaman mücadele yapmayı öyrendim...Her zaman ben buyum ve öyle yaşamalıyım dedimm...Bir gün hayatımı değişecek karar verdim..Tabii ki en yakın arkadaşımla birlikte...2 arkadaşın hayat hikayesi...Galib gelecekmiyiz, yoksa mağlub mu olacayı...
Lay ile Jamila unni çıktığında gördüm. Neden çıktılar diye düşündüm. Ama Jamila unni çıktıĝında tedirgin deyildi daha çok mutluydu. Onların arkasınca baktığımda Sehunu gördüm. Arkadaşları ile konuşub gülüyordu...Ahh neden bu kadar yakışıklı ya...Merak ediyordumm ve dalmıştım..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Emily??....
-....
-Emily??Iyimisin?...
-....
-YAAAA?!
-Ah korktum....!!ev..et?noldu?
-Iyimisin?
-Evet,neden ki?
-Cevap vermiyorsun da ondan
-Ah,iyiyim Sophie
-Bir sorunmu var?-erkeksi bir ses duyduk ve Sophienin arkasında duran Sehuna bakdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Evet,her şey yolunda galiba-Sophie cevapladı.
Neden cevapladı ki sanki 😑Sehunla devamlı konuşmak istiyorum,ama hiç bir zaman iyi bir şans elde ede bilmemişdim.Çok utangac olmak gerçekten en büyük engelim bu hayatda...Yüzümü asdım Sophienin cevabından sonra. Galiba ikiside kötü olduğumu anlamıştı. Yani hisslerimi bildirmişdim galiba..
-Sehun,sen Emily ile kal ,dışarı çıkmalıyım şimdi.
-Merak etme
-Teşekkürler - Sophie son sözünü deyip kapıya doğru gitdi ve kapını açıb dışarı çıktı.
Ben ise başımı aşağı salıb parmaklarımla oynuyordum. 2miz de yan-yana oturmuşduk ama hiç birimiz konuşmuyorduk...Ona bu kadar yakın olmak heyecanlanmama sebep oluyordu..Kalp atışlarımı boğazımda hiss ediyordum resmen..
