Chapter 3

262 27 7
                                    

Αφου βγηκαμε φωτογραφια πηγαμε να φαμε παγωτο. Ναι λιγο παιδιαριστικο,αλλα ενταξει για πρωτη φορα που βγηκαμε εξω.

"Λοιπον Jack πρεπει να φυγω η ωρα πηγε 12:00"

"Οκ θα σε παω εγω"

"Οκ"

Αφου φτασαμε στο σπιτι, τον αγκαλιασα και τον ευχαριστησα που με εφερε μεχρι το σπιτι. Αυτος μου εδωσε ενα χαμογελαλο,ενα πολυ ωραιο χαμογελο. Αλλα τον βλεπω φιλικα.. Ε..εξαλου εχω ενα πολυ καλο αγορι.

"Καλο μεσημερι"ειπα στον Jack
"Bye Love" μου ειπε και τον κοιταξα παραξενα.
"Τι ηταν αυτο?" ειπα και γελασα..δεν περιμενα κανενα να μου μιλησει τοσο γλυκα.. Ουτε το αγορι μου δεν μου μιλαει τοσο γλυκα.
"Calm Down φιλικα το ειπα." μου ξανα χαμογελασε. Εχει ωραιο χαμογελο. Το παραδεχομαι.

"Ωραια..εε..εγω φευγω" πραγματικα δεν ηθελα να φυγω. Ο Jack ειναι καλη παρεα.

Βγηκα απο το αυτοκινητο και μπηκα στο σπιτι. Με περιμενε η μαμα μου με ενα νευριασμενο υφος.
"Που ησουν?"
"Ελεος ρε μαμα.. Βολτα ημουν"
"Ποιος ηταν αυτος που σε αφησε με το αυτοκινητο?"
"Ησυχασε..ειναι ενας νεος μου φιλος. Ειναι καλο παιδι."
"Κανονισε κακομοιρα μου. Ετσι και παρατησεις τον John για αυτον!"
"Μαμα! Ο Jack ειναι απλα φιλος μου. Τον Mike δεν προκειται να τον παρατησω"

Αφησε ενα απογοητευτικο υφος. Εγω πηγα αμεσως στο μπανιο και εκανα ενα ντουζ. Το χρειαζομουν μετα τον καβγα με την μητερα μου.
Βγαινω απο το μπανιο και βαζω τις μπλε μου μπιτζαμες.

Ακουγεται το κουδουνι. Ανοιγει η μητερα μου. Ακουγεται να λεει τι θες εσυ εδω?
Κατεβαινω τα σκαλια και βλεπω τον Jack.

"Jack τι εγινε?"
"Ξεχασες το τσαντακι σου στο Αυτοκινητο."
"Αχ..ευχαριστω"

Ειπα και κοιταξα την μητερα μου αγριεμενα.
"Εγω να φευγω.."
"Ε..οκ.. Αντε γειαα"

Εκλεισα την πορτα και πλησιασα την μητερα μου.

"Ποσο διεστραμενο ειναι το μυαλο σου?" ειπα στην μητερα μου. Δεν της εχω ξανα μιλησει ποτε ετσι αλλα οταν προκειται για καποιον ανθρωπο που συμπαθω..ή και αγαπω τοτε τα περνω στο κρανιο.
"Να μου μιλας καλυτερα"
Απαντησε.
"Και εσυ να μιλας καλυτερα στους φιλους μου!"
"Στους φιλους σου να υψωνεις την φωνη οχι σε εμενα!"
"Αχ..σε βαρεθηκα με τις παραξενιες σου!''

Ειπα και ανεβηκα στο δωματιο μου.

Εκεινη την ωρα μου εστειλε μυνημα ο John οτι ερχεται απο το σπιτι. Τα ειχαμε ολα αυτος μας ελειπε τωρα.. Αχ.. Μα τι λεω ! Ειναι ο ανθρωπος της ζωης μου. Αυτη η μητερα μου με βγαζει εξω απο τα ρουχα μου! Δεν την αντεχω αλλο.
Μετα απο δεκα λεπτα χτυπαει την πορτα ο John ανοιγει η μαμα μου και μολις τον βλεπει εχει ενα χαμογελο μεχρι τον ουρανο.

"Η Bess?"
"Πανω ειναι πηγαινε" ειπε και εδιχνε ευχαριστημενη απο το ολο γεγονος.

Τρεχω γρηγορα στο δωματιο μου και κλθνω αμεσως την πορτα για να μην καταλαβει οτι τους εβλεπα.

"Bess!"
"Ενα λεπτο. Ντυνομαι" ειπα ψεματα για να σκεφτω αν θα το ειπε η μητερα μου ή θα το κρατησε μυστικο.

"Μπες" του ειπα και ανοιξε διαπλατα η πορτα του δωματιου μου.
Πηγε να με φιλησει αλλα τραβηχτηκα.
"Τι εγινε Bess?"
"Τιποτα απλα δεν εχω ορεξη σημερα"
"Σχολειο?"
"Ναι" ξανα ειπα ψεματα γενικα δεν μου αρεσει να λεω ψεματα αλλα οταν προκειται να πω για το καλο καποιου αλλου μονο τοτε.

Focus on me || H.STahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon