Chapter 8

215 19 1
                                    

Την επομενη ημερα με ξυπνησε ο Harry.
Ετοιμαστηκαμε και πηγαμε μαζι στο σχολειο. Παλι καλα ειχαμε απεργεια σημερα και ετσι φυγαμε μετα απο ενα μισαωρο. Πηγαμε για καφε με τον Harry και μετα βολτες στην πολη.

Μετα απο λιγο γυρισαμε στο σπιτι και εκανα φαγητο. Σε τετοια ηλικια θα πρεπει να ξερω να μαγειρευω.

"Αφου λες οτι δεν ηξερες να μαγειρευεις..τι ετρωγρες?" του ειπα ενω μαγειρευα παστιτσιο.

"Επερνα απο εξω"

"Α.. Να ξερεις παντως οτι τα σπιτικα ειναι πιο υγιεινα"

"Το ξερω.. Τωρα αφου εχω εσενα θα ειμαι πιο υγιεις" ηρθε και με φιλησε.

"Ειναι σαν να ειμαστε παντρεμενοι" ειπα και γελασαμε και οι δυο.

Μετα απο μιση ωρα το φαγητο ηταν ετοιμο.

Περιμεναμε λιγο μεχρι να κρυωσει, ετσι πηγαμε πανω να βαλουμε τις πιτσαμπες και να ξαπλωσουμε.

Αφου βαλαμε τις μπιτζαμες ανοιξαμε την τηλεοραση οπου επαιζε η αγαπημενη μας σειρα. Τα φιλαρακια.

Οταν τελειωσε κατεβηκαμε κατω για να φαμε.

Η ωρα ηταν 4:00 επλεινα τα πιατα και σκουπισα την κουζινα και πεσαμε να κοιμηθουμε.

Ξυπνησαμε 7:00

"Harry.. Ξυπνα σε μιση ωρα αρχιζει το παρτι"

"Ναι."

Βαλαμε τα κουστουμια μας και πηγαμε δτο παρτι.

Ο Paul ειχε ντυθει emoji το θυμωμενο.

"Καλος ηρθατε.."

"Πολυ ωραιο το παρτι." ειπε ο Harry.

"Bess να σου μιλησω.?" ειπε ο Paul ενω με τραβηξε προς το μερος του.

"Ελα..τι?"

"Γιατι τον εφερες αυτον?"

"Ειναι το αγορι μου."

"Πλακα κανεις.. Μαρη γιατι δεν με ειπες τιποτα.."

"Δεν ετυχε"

"Καλα συνχωρεμενη.. Εγω τα χω με την Angie"

"Οκ. Παω γιατι εμεινε μονος του."

"Φορατε και ιδια κοστουμια"

"Στο ιδιο σπιτι μενουμε"

Ειπα φευγοντας ενω ο Paul ειχε μινει με ανοικτο το στομα.

"Σορρυ που σε αφησα μονο αλλα κατι για το παρτι μου ελεγε"

"Οκ"

"Λοιπον.. Παμε να πιουμε τιποτα?"

"Ναι"

"Εχει βοτκα.. Και ουισκι"

"Bess καλυτερα να μην πιουμε πολυ οκ?"

"Να βαλω δυο βοτκες ή θες ουισκι"

"Βοτκα."

Πηγαμε να χορεψουμε η ωρα ηταν 1:00

"Μωρο μου παμε?"

"Ναι..Harry δεν νιωθω καλα."

"Οκ" ο Harry προχωρουσε μπροστα ενω εγω πηγαινα πιο αργα απο την ζαλαδα. Ξαφνικα καποιο χερι με σταματαει.

"Κουκλα..εισαι μονη?"με ρωτα ενας αγνωστος.

"Οχι!" φωναζω.

"Θες να κανουμε παρεα?"

"Συγνωμη αλλα βιαζομαι."

"Ελα μωρεεε."

"Αφησε μου το χερι"

"Αν μου δωσεις τον αριθμο σου"

"Ασε με ρε βλακα!"

Ο Harry καταλαβε οτι ελειπα και γυρισε πισω βλεποντας τον τυπο να μου την πεφτει.

"Ελα ρε κουκλα μου.."

"Αφησε με.."

"Σε θελω αφου."

"Αμα ρθει το αγορι μου θα σου πω εγω!"

"Ναι καλα"

Ξαφνικα ενφανιστηκε ο Harry και με πηρε προς το μερος του.

Πηρε τον αγνωστο και αρχισε να τον χτυπαει μεχρι που επεσε στο πατωμα.

"Harry σε παρακαλω φτανει.."

"Οκ"

"Harry μαζευτικε κοσμος γυρο μας.. Παμε σε παρακαλω.."

Σηκωθηκε πανω με πηρε απο το χερι και μπηκαμε στο αυτοκινητο τα χερια του ειχαν αιματα και αφου με επειασε απο το χερι γεμισαν και τα δικα μου χερια.

Οδηγουσε πολυ γρηγορα και μας σταματησε η αστυνομια.

"Κυριε γιατι τρεχετε τοσο γρηγορα"

"..."

"Κυριε.."

"Θες κατι?"

"Harry!" πεταχτυκα.

Ο αστυνομικος ειδε τα αιματα και ζητησε να μας κανει ελενχο.

Focus on me || H.STahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon