I'm the Campus Slave { Book 1 & 2 } [EDITING]

Chapter 16:"The Killer"

*Killer´s Point of View*

Inilapag ko sa isang tabi ang dala-dala kong baril at humiga sa sofa. Mukhang hindi ko napatay ang kumag na iyon. Napatingin ako sa picture namin ni Rayne, agad ko itong kinuha at tinitigan. Bigla ko muling naramdaman ang sakit. Sakit ng iniwan, sakit ng binalewa, sakit ng hindi mo matandaan. Kinalimutan ako ni Rayne, kinalimuta ako ng taong mahal ko. Napangiwi ako sa sakit na nararamdaman ko. 

"I can´t believe you´re the who´s behind all of these." napa-angat kaagad ako ng ulo at tiningnan ang babaeng nasa harapan ko ngayon. Walang bakas ng emosyon. Hindi na ako nagulat na alam na niya, walang taong makakalampas sa kanya. "You know me Ice." mahinang sambit ko at naglakad siya papalapit sakin. 

"I came all the way here for you... All alone. And now, looked at you? You´re one of a kind." sabi niya na may kaunting bakas ng pag-aalala. Tiningnan ko siya at medyo namamasa na din ang mata niya. "You know. You´re always part of my revenge.. For killing my brother." sabi niya at nakayuko na siya. Tumayo ako at lumapit sa kanya. 

"Do you know how much I wanna kill you? But.. I can´t. I hate you." nakayukong sabi niya at may luha ng pumapatak sa mata niya. Agad ko siyang niyakap at hinagod ang likod. Sa buong buhay ko, dalwang tao lang ang nakakakilala sa akin ng lubusan. At isa dun si Ice. 

Nagkakilala kami ni Ice sa ampunan. Hindi naman sa ampon si Ice, pagmamay-ari kasi ng Mama niya yung ampunan at malimit na pumupunta doon si Ice kasama ang Mama niya. Palagi kaming naglalarong dalwa ni Ice, tapos may isang bagong bata ang pinasok sa ampunan. Namatay ang magulang siya dahil sa isang car accident at doon namin nakilala si asdfghjkl. Naging magbestfriends kaming tatlo, palagi naming prinoprotektahan ang isa´t-isa. Hanggang sa--- 

"Ice?! Ayos ka lang ba?! HOY! Bakit mo siya pinaiyak?!" sigaw ni asdfghjkl. Tiningnan ko siya ng masama at biglang lumapit siya kay Ice at niyakap ito mula sa likod. Umiiyak pa din si Ice at hindi ko alam kung paano patigilin ang luha niya. 

"Please. Let go of Rayne-Unnie." natigilan kaming dalwa sa sinabi ni Ice. Tumitig siya sa mga mata ko, and the moment I lay my eyes on her, puno ng sakit. "I-Ice--" nakayukong sabi ni asdfghjkl at napabitiw sa pagkakayakap kay Ice.