SIX::

17 1 0
                                    

" close the door of your past, step through to a new life!"

------

ANGEL GRACE P.O.V

"HEY!" Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses na yun.

Nakita ko sina Zianne,

Nagtama ang paningin namin.

"WOW!! By the way you look at each other now, hindi ko masasabing naging mag bestfriend kayo noon. "

"tama NOON lang yun. Lumipas na ang noon , at iba na ang ngayon. Lahat ay nagbabago!" Matabang na saad ni Zianne.

"Akala ko ba bestfriend forever kayo!" Sarkastiko pang tanong niya.

"Well, Ther e's no such thing that last forever in this real world!" Saad ko

"*sniff* D..daddy!! *sniff* *sniff* "
Hinanap ko kung saan galing ang tunog ng pag iyak na iyon

And there i saw a girl. Sa ilalim ng slide. Nasa play ground kasi kami ngayon.

"Hoy! Bata! What are you doing there?" Tanong ko.

Pinunasan niya ang mga mata niya gamit ang sariling mga kamay.

Tumingin siya sakin.

"Nawawala ka ba?" Tanong ko.

Umiling siya.

"Eh bakit ka umiiyak?"

"It's my dad's 1st death anniversary. I just miss him!" Saad nito.

"Sinong kasama mo dito? " ako

"My yaya, she just buy something!" Siya

"What's your name pala?" Ako

"I'm Reigh Zianne! Ikaw?"

"Angel Grace!" sagot ko.

"Wag ka nang umiyak, your dad wont be happy to see you crying!" Ako

Ngumiti siya sakin.

Lumipas ang mga araw, nagsimula na ang pasukan,

Grade 1,

"Angel? Remember me? I'm Zianne!" Saad niya na nakaupo sa unahan ko ng mapalingon ito saakin.

"Yeah! Wow! Were classmates!" Masayang saad ko.

Muli ko ring naalala ang araw na nakita namin ang comfort sa isat isa.

"Bestfriends forever ah!!"

"Yes, bestfriends. No matter what happened."

Pinunasan niya ang mga luha ko gamit ang panyo niya.

"Salamat Zianne!" Saad ko

"Wag ka nang umiyak, diba sabi mo weak ang mga iyakin! Hindi ka naman weak diba? Wag kang mag alala I'm just here for you, and will always be here for you
" Pagpapakalma niya sakin.

Napailing ako sa alaalang iyon.

At napaisip ako, bakit ko pa inaalala yun? What's the sense of remembering those things?

"I'm really thankful that I meet you Angel! Pinaramdam mo sakin kung gaano kasaya magkaroon ng kapatid" saad nito

"Ako nga rin, eh! Haha, destiny siguro talaga na maging magbestfriend tayo dahil pareho tayong walang kapatid! Haha!" Sabay pa kaming tumawa.

"Tss! What Now? Are you reminiscing the past?"

"Sofia! Gaya ng sabi ko! Wala nang halaga ang nakaraan! Kaya pwede ba, ano bang kailangan mo at nagpakita ka?" Prangkang saad ni Zianne.

"Wow! Talaga ngang wala nang bahid ng Zianne na nakilala ko noon ang Zianne ngayon! Tsk, anyways, I dont need anything, specially from the both of you, swerte ba o malas lang talaga na sa paaralang to pa ako napadpad." Sagot niya

"Bakit, ayaw niyo ba akong makita?" Sarkastikong dadag nito.

" Dahil ako, ayaw ko na rin sana kayong makita eh!" patuloy niya.

"tss, Sofia will you stop your drama! Wag na tayong magpakialaman sa isat isa, dahil, lahat ay nagbago na, ang nasa nakaraan ay nakaraan na, past has pass. Kung ano man ang meron sa ating tatlo noon, lumipas na ang lahat ng iyon! Matagal na akong nakalimot, kaya sana, ganun ka rin! Kayo." Zianne,

Yes, past has passed,

Kaya dapat, lahat ay nalimutan ko na!

Everything wont be back.

the MIRACLEs in youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon