'In sha Allah komt alles goed'

Deel 7 "Wees blij voor me"

Ik rende naar boven naar Laila. Ik begreep totaal niet wat haar net bezielde. Ik zag Laila liggen op mijn bed en vroeg haar wat er nou aan de hand was? Laila vertelde me steeds dat er niks aan de hand was en dat ze heel erg moe was. ''zeg dat dan Laila! Dan had ik zelf thee gemaakt. Ik dacht dat je wel zin had om mee te helpen. Sorry!'' vertelde ik aan Laila '' Nee yasmina, het spijt mij!'' vertelde Laila. Ik begreep alsnog niet wat Laila nou precies bedoelde met dat het haar speet. Ik deed de deken goed over haar heen ''Laila blijf lekker liggen. Hun gaan zo weg en dan kom ik weer terug ja? Rust lekker uit!''. Ik liep naar beneden terug naar onze bezoek. Ik liep de kamer binnen en zag Rachid zitten ik keek hem weer even een paar seconde aan. Iedere keer als ik naar Rachid keek kreeg ik gewoon vlinders in me buik. Ik vond hem zo lief omgaan met zijn eigen ouders en mijn moeder. Hij had zoveel respect voor mensen en hij was ook een hele erge rustige jongen. Het was al laat en ze besloten om weg te gaan. Rachid en ik hebben besloten deze week voor de wet te gaan trouwen en me verloving te houden over 2 weken te gaan houden. Na onze verloving wilde we naar Marokko gaan om daar te gaan tekenen en als we dan terug zouden komen dan niet veel later een kleine bruiloft te geven. Dit worden hele drukke weken voor Rachid en mij, maar dat is het nadeel als je snel wilde trouwen. Er werd ons ook gevraagd waarom we zo snel wilde trouwen eigenlijk. Rachid en ik keken elkaar aan en natuurlijk konden we niet zeggen dat we gister met elkaar naar bed waren gegaan. Rachid nam gelijk snel het woord ''Yasmina en ik willen een goed huwelijk binnen treden, daarom is gelijk trouwen onze beste optie''. Zijn ouders en mijn moeder moesten lachen en vonden het een geldige rede. Iedereen ging akkoord en iedereen was blij. Ze vertrokken naar huis en ik liep gelijk naar boven naar Laila. Ze lag nog steeds op me bed en het leek alsof ze heel druk aan het nadenken was over iets, maar wat er was wilde Laila me nog steed niet vertellen. ''Laila? Ben je niet blij voor me ofzo? Je nichtje gaat eindelijk trouwen! Wees blij voor me.'' Laila stond op naar me en gaf me een knuffel en vertelde me dat ze degelijk wel blij voor me was en er niks was met haar en gewoon moe voelde. Ik geloofde Laila en knuffelde haar stevig. Ik vertelde Laila hoe gelukkig ik nu was en er echt zin in had om een nieuw leven te beginnen met een man waar ik echt verliefd op ben, ondanks dat ik hem een dag kende. ''Laila? Waarom zoek je ook niet een man? Na alles wat ons is overkomen is dit echt een goed begin.'' Ik trok Laila naar beneden en we gingen samen met mijn moeder en tante op de bank zitten en zoals bijna iedereen dat doet als bezoek weg is ''een na bezoek'' gesprek voeren. Mijn tante en moeder waren erge tevreden met mijn schoonouders en mijn toekomstige man. Het deed me goed dat ik me moeder zo gelukkig zag! Als zij gelukkig is, maakt het mij ook gelukkig.