'In sha Allah komt alles goed'

Deel 9 "ik wil de waarheid weten!"

De afgelopen 2 weken vlogen zo snel voorbij. Mijn verloving zal al plaats vinden over 2 dagen en was natuurlijk super zenuwachtig. Onze hele huis zat vol met familie die waren gekomen vanuit België en Duitsland. Laila had me met veel dingen geholpen de afgelopen 2 weken. Deze avond werd de drukte thuis me even te veel en ging ik een rondje om het huis lopen. Me hoofd leegmaken. Ik dacht na over alles. Hoe verschrikkelijk deze vakantie begon met het verliezen van mijn vader en oom en daarna de ware liefde ontmoeten. Ik had natuurlijk heel graag gewild dat mijn vader me zou weg geven aan Rachid en dat hij Rachid zou ontmoeten. Mijn vader had Rachid vast geweldig gevonden, net zoals ik hem vond. Ik liep naar de parkeer plaats waar me vader altijd zijn auto parkeerde en kreeg weer tranen in me ogen. Ik keek omhoog en fluisterde zachtjes "ik hoop dat je trots op je dochter bent papa". Ik wist nog dat ik hier als klein kind altijd rond rende en hij achter me aan rende, omdat die altijd bang was dat me iets zou overkomen. Ik keek om me heen en zag alles weer afspelen hoe we vroeger heel speelde en lachte. Ik ging op het stoepje zitten en moest even uithuilen. Ik zag allerlei beelden van me vader voorbij me komen hoe hij met me speelde, hoe hij naar me keek, zijn leuke glimlach en vooral zijn vertrouwde gevoel. Mijn vader en ik hadden het eigenlijk nooit over trouwen gehad, ik schaamde me altijd om over dat onderwerp te beginnen bij hem. Ik weet één ding wel zeker en dat is als me vader er nog was hij me niet zo snel en makkelijk had weggegeven. Ik was zijn oogappeltje waar hij goed voor zorgde en alles voor deed. Die kon hij niet zomaar weggeven. Ik stond op en liep terug naar huis. Ik stapte weer het huis binnen en zag hoe druk iedereen voor me verlovingsdag bezig was. Ik stond even stil bij de deur binnen en keek elke familie lid aan die voorbij me langs liep. Ik dacht bij mezelf dat ik voor iedereen die hier nog is moet genieten voordat het te laat is. De dood kent geen leeftijd. Ik hielp me moeder in de keuken die bezig was met koekjes aan het maken. Ik kuste haar hoofd en bedankte haar voor alles wat ze voor me heeft gedaan en doet. Me moeder glimlachte naar me en vertelde me in het berbers dat ze alles over heeft voor haar dochter. Mijn dag voor de verloving brak alweer aan. De dag begon al gelijk leuk voor me. Ik werd leuk wakker gemaakt door me nichten met ontbijt op bed. Ik realiseerde me dat dit gewoon mijn dag was en ik er helemaal van moest genieten met mijn vader in me gedachte. Laila hielp me met me jurk, make-up en kapsel. Gelukkig was Laila daar goed in en deed ze het vaker voor mensen. In de middag waren alleen maar familie en buren en aan het einde van de middag kwamen Rachid en zijn ouders. Ik zag hem binnen komen met zijn pak aan en keek weer met verliefde ogen hem aan hoe die naar me toe stapte. Hij kuste me op me voorhoofd en kwam naast me zitten. Voor heel even vergat ik alle stres en vermaakte ik me de hele avond met Rachid en alle andere mensen die er waren. Rond een uur of acht vond ik het wel beetje warm voor deze jurk en wilde ik me gaan omkleedde en liep samen met mijn moeder naar boven om mij om te kleedde. Nadat ik was omgekleed ging ik weer naar beneden en liep ik de woonkamer in waar ik Rachid en Laila soort van zag discussiëren. Ik vond dit heel vreemd. Ik liep dichterbij en vroeg waar het over ging, maar ineens waren ze allebei muisstil. Ik wist nu zeker dat er iets aan de hand was! Ik ben niet gek zei ik tegen Laila. Eerst deed je raar toen ze hand kwamen vragen en nu discussieer je met hem alsof je hem jaren lang kent? Gaat 1 van jullie nog de waarheid vertellen?! Anders kunnen jullie allebei nu vertrekken!