I FALL IN LOVE WITH THE DEVIL

CHAPTER 8

Hindi ko alam kung gaano na kami katagal sa ganung posisyon, naramdaman ko na may humahalik sa ulo ko.

"Angel wake up were here, "

Magkahawak kamay pa rin kami.

Pagdilat ko ay nakita kong nasa harap na nga kami ng hotel, pero ang daming media sa harap ng entrance.

"Ready,?"

"You mean dyan tayo dadaan,?"

"yes, we are not a fugitive to use the back door, and besides mas dilikadong dumaan sa likod, mga paparassi ang nandun."

"No way, wala akong planong maging headlines sa National News mamaya okey."

"Bakit ikinahihiya mo ba ako.?"

Tanong nya.

"No." Mabilis na sagot ko.

"I mean, I'm not ready for this."

"Natatakot ka pa rin ba sa daddy mo."

"Kahit kaylan ay hindi ako natakot sa kanya when it comes to you alam mo yan." Mariing sabi ko.

"Yah right, so lets do this then." may tinawagan sya sa celfone nya.

"we're ready guyz," sabi nya.

At may nagbukas ng pinto ng van, naunang bumaba si Damon, nagsilapitan agad, ang mga media, inalalayan nya ako sa pagbaba sa sasakyan. Lalong nagkagulo ang medya.

Niyakap nya ako para protektahan sa nagkakagulong media. Halos nakasiksik na ako sa dibdib nya.

"Mr. Griffin are you and miss Alvarez are in relationhip." Tanong ng isang reporter.

"Yes we are." walang gatol na sagot nito.

Natigilan ako sa sinabi nito. Dahilan para lalong nagkaroon ng pagkakataon ang media na tanongin si Damon.

" For how long.?" tanong ng isa pang reporter.

"Sa pagkakaalam ko, 10 years,11 months, and 18 days."

Napa oh ang mga reporter.

"Ganun na kayo katagal, Bakit ngayon lang kayo nakitang magkasama,?"

"Hindi kailangang laging magkasama para magtagal ang isang relasyon, minsan kasi kapag nagkakalayo kayo doon nyo mas narererealize kung gaano kahalaga ang isat isa." simpleng sagot nya.

At inakay nya na ako papasok sa hotel.

Pagdating namin sa loob ng silid nya ay binitiwan nya na ako.

"Feel at home, kukuha lang ako ng maiinom natin, nakakauhaw yung mga repprter na yun.," tinungo nya ang ref at naglabas sya ng dalawanh bottled water.

"Bakit sinabi mo yun.?"

"Ang alin.?"

"Yung tungkol sa atin,"

"Wala akong sinabing hindi totoo."

"Damon, alam mong wala na tayong relasyon, matagal na."

"Bakit nagbreak ba tayo.? ang alam ko hindi tayo nagbreak, iniwanan mo na lang ako basta ng walang pasabi."

"Dahil yun ang tamang gawin."

"At kaylan naging tama ang umalis ng walang paalam, kailan naging tama ang paghintayin mo ako at paasahin sa wala."

Sapol ako dun, gusto kong magpaliwanag sa kanya, pero hindi ko alam kung saan magsisimula at kung papano ko gagawin.

"Veronica hinintay kita, inabot ako ng umaga sa kahihintay sayo pero kahit anino mo hindi ko nakita, pero kahit ganun inunawa pa rin kita, pilit kong inintindi ang sitwasyon mo, ang sitwasyon ko. then i come up with a conclusion na tama lang ang ginawa mo were to young hindi pa natin kayang buhayin ang mga sarili natin how much ang magiging pamilya ntin."