7

27 2 0
                                    

Ik open moeizaam mijn ogen. Meteen snijdt een fel licht mijn ogen. Ik doe ze snel dicht. Daarna laat ik mijn ogen wennen. Ik kijk een beetje rond. Alles is wit. Daarna zie ik Marijn met zijn hoofd op mijn schoot. Hij ligt te slapen. Wat is hij schattig. Er ontsnapt een klein glimlachje van mijn mond. Ik ga met mijn hand zacht door zijn hand heen. Daarna wordt hij ook langzaam wakker. Goedemorgen engeltje. Zegt hij met een ochtendstem. Ik zeg niks terug en hou mijn deken omhoog. Ik kijk hem aan en hij gaat bij me liggen. Hij trekt zijn shirt uit. In zijn armen verwikkeld val ik weer in slaap. Ongeveer een paar uur later word ik weer gewekt. Er staat en aardige dokter langs mijn bed. Het voelt aan de andere kant leeg. Er ligt een briefje op het nachtkastje.
" Hoi engel. Ik werd wakker maar ik wilde jou niet wekken. Ik moest naar huis voor het avondeten. Ik kom vanavond nog.
Xx Marijn ❤️" Ik glimlach bij het lezen van die lieve woorden. "Zo". Zegt een zware stem. " Hoe voel je je?" "Zwak" antwoord ik met een krakende stem. "Er komt dadelijk een therapeute om met je te praten." Hij geeft me daarna nog een knipoog en loopt met tempo weg. Ik keek nog eens rond. Ik lag bij een raam, en kon naar buiten kijken. Het regende buiten. Ik voelde nog een infuus in mijn hand zitten. Een paar minuten later komt er een vrouw binnenlopen. Ze steekt haar hand uit en ik pak haar hand moeizaam. "Mevrouw te Konings. Noem me maar Jannie." "Hoi Jannie" zeg ik opgewekt. "Zo, Amber." "Ik heb gehoord wat er is gebeurd." "Hoe voel je je?" "Zwak". "Ik heb nog niet alles op een rijtje." Zeg ik met een gebroken uitdrukking. "Wil je erover praten?" "Kan dat ook morgen?" Ik moet het nog even verwerken". "Dat mag!" Zegt ze teleurgesteld. "Bedankt Jannie dat je zo voor me wil zorgen. Ik zie je morgen." Ze neemt afscheid en loopt uit de kamer. Mijn telefoon ligt aan een oplader op het nachtkastje. Ik bel gelijk mijn moeder.
"..........."
Hallo met Carla van den beek.
Mam?
Amber? Ben jij dat?
Ja mam ik ben het.. ik moet gelijk huilen na het horen van haar stem.
Meisje toch! Ik heb je heel erg gemist! Waar ben je?
Ik lig in het ziekenhuis, mam...
Welk ziekenhuis? Wat is er gebeurd? Hoe kom je daar terecht?????
Dat leg ik je nog wel een keer uit. Ik lig in het ziekenhuis de Vlier. Kom zo snel mogelijk naar me toe aub.
Ik kom er nu aan!!!!!!!!
'......'

Why me..?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu