Why me..?

Even voorstellen boekpersonage + hoofdstuk 1

Even voorstellen. Ik ben Amber. Ben 15 jaar en ben helemaal gek op boeken. En natuurlijk op mijn vriendje, Marijn. Mijn vader heb ik nooit gekend. Ik woon met mijn moeder in Amsterdam. Ik ga binnenkort op kamp met mijn klas! Marijn gaat ook mee!

Ik lig nog te slapen, het is 9 uur in de ochtend. Ik schrik wakker. "9 UUR AL????". Mijn moeder is vast al weer werken. Om 10 uur op school zijn en dan vertrekken we richting het kamp. Het schijnt daar erg eng te zijn. Het zal wel weer zo'n flauwe grap zijn. Ik zit aan de rand van mijn bed en wrijf in mijn ogen en tegelijk gaap ik. Ik loop richting de badkamer en zet de douche aan. Ik laat de warme stralen over me heen lopen. Het is zo rustgevend dat ik al bijna de tijd vergeten ben. Ik trek mijn kleren aan en loop naar beneden. Mijn brood is al gesmeerd en mijn drinken al in een grote sportfles. We moeten straks 3 uur (!) lang in een domme bus zitten. Geweldig. Ik neem een hap van mijn brood en stap op de fiets. Alles mee? Even checken. Tandenborstel, borstel, etc. Ja alles mee. Ik kijk op mijn horloge. KWART VOOR 10! SHIT! Ik race naar school en zie Marijn geïrriteerd opkijken wanneer ik er aan fiets. "Waar bleef jij dan?" "Ja sorry ik was echt lui" terwijl ik dat zeg, druk ik een kus op zijn mond. Man, wat is hij lief. Ik val in zijn armen en zo blijven we wel even staan. Daarna lopen we hand in hand de school in. Bij de deuropening zien we Mariëlle staan met haar geweldig leuke vriendengroepje. Hun lopen echt achter haar aan als schoothondjes. Ik kan daar echt niet tegen. "Zo" zegt Mariëlle. "Daar heb je dat stelletje weer". "Problemen?" Snauw ik naar haar. Ze kijkt voor zich uit alsof ik niks gezegd heb. "Hallo?" "Ben je doof ofzo?" "Ik vroeg je net iets". Ik wil haar echt een klap verkopen maar ik hou me in. Marijn ziet het vuur in mijn ogen staan en zegt gehaast "kom we gaan snel weg hier" en trekt me de gang in richting de lokalen. Hij laat mijn hand los en geeft me een stevige knuffel en een kus op mijn voorhoofd. "We gaan het echt leuk hebben op het kamp" fluistert hij in mijn oor. Ik kijk hem vragend aan. Hij loopt weg de mensenmassa in. Ik zie hem daarna ook niet meer. Zei hij nou net "we gaan het echt leuk hebben op het kamp." Wat bedoeld hij daarmee? De hele morgen pieker ik er over. Uiteindelijk na dat onze mentor een uur achter elkaar alleen maar gepraat heeft lopen we eindelijk richting de bussen. Ik loop de bus in en zie daar Marijn zitten. Hij heeft een plekje voor me vrij gelaten naast hem. Wat is hij toch lief 💗. Ik plof naast hem neer en plant een kus op zijn wang. Opgewekt kijkt hij naar mij. Hij zet zijn liefste glimlach ooit op. Wat hou ik toch veel van hem. We zeggen niet veel tegen elkaar de hele bus reis. We hebben elkaars handen vastgehouden en geknuffeld. Eenmaal aangekomen op het kamp is het 2 uur in de middag. Er staan tenten voor de leraren en gebouwen voor de leerlingen. Iedereen sliep samen in een ruimte, maar de meiden links en jongens rechts. We moeten vanaf die ruimte een lange gang doorlopen om bij de badkamer uit te komen. We gingen zwijgend onze spullen uitpakken. Uiteindelijk stak ik mijn oortjes in en luisterde even wat muziek voor de rust. We aten buiten omdat het mooi weer was. Langzaam aan werd het donker en ik kroop in mijn bed. Ik stap uiteindelijk midden in de nacht uit mijn bed om naar Marijn te gaan. Maar hij ligt niet in zijn bed. Ik hoor overal gesnurk. Ik loop de lange gang uit richting de badkamer. Ik hoor luide ademhaling. Ik ga kijken wat daar is. En toen ik het zag stortte mijn wereld uit elkaar in duizend stukjes. Marijn kussend met een ander meisje die ik amper ken. Marijn kijkt geschokt mijn kant op. Hij zet een zwakke schuine glimlach op. "HIER TRAP IK GODVERDOMME NIET IN!" schreeuw ik. Ik schrik van mijn eigen woorden. Ik ren de lange gang uit en piepend kruip ik mijn bed in.