Κεφαλαιο 12

579 34 12
                                    


 Πλευρά Γιώργου

Σήμερα το πρωί  ξύπνησα από τις φωνές  των γονιών μου.Το ήξερα πως ότι είχε συμβεί εχθές δεν θα έμενε ασχολίαστο πόσο μάλλον από την στιγμή που τον καυγα τον εκανα εγω...καλα οχι ακριβώς εγώ αλλά δεν μπορούσα να αφήσω τον Πάτροκλο να συνεχίσει να προσβάλλει τα κορίτσια!Το ξέρω πως το να υπερασπίζομαι  έτσι απροκάλυπτα την Καλλιρρόη μπροστά στο χωριό δεν ήταν και το πιο λογικό εφόσον έχουμε βεντέτα και μάλιστα με συχνές συγκρούσεις  ανάμεσα στις δυο οικογένειες αλλά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου. 

¨Επιτα και η ίδια με το να έρθει να πέσει πανω στον ηλίθιο που εβγαλε μαχαίρι δεν έδειξε οτι με νοιάζεται; Εκτός και αν το θεώρησε υποχρέωση.Μα είναι λογικό; Κόντεψα να τρελαθω οταν την είδα να πεφτει.Πως θα μπορούσα να την άφηνα αβοήθητη;

Τέλος πάντων οτι έγινε έγινε τώρα δεν μπορώ να αλλάξω κάτι και δεν θέλω κιόλας.Ας μη κοροιδευω τον εαυτό μου ,ξέρω οτι αν μου συνέβαινε ξανά θα έκανα ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Με αυτές τις σκέψεις κατέβαινα προς την κουζίνα όπου οι φωνές των δικών μου ολοένα και αυξάνονταν.

Την εχω ασχημα...

"Καλημέρα" ειπα και κάθησα στο τραπέζι σαν να μην είχα καταλάβει τίποτα.¨Ολοι σταμάτησαν να μιλάνε κατευθείαν και με κοιτούσαν σαν να περίμεναν κατι....

"Συμβαίνει κατι;" ρώτησαν παίζοντας το ήρεμος και χαλαρός διακινδυνεύοντας ένα μεγαλύτερο ξέσπασμα απο αυτο που μου αναλογεί.

"Εσύ να μας πεις.Που όταν τελειώσαμε τις δουλειες στο ξωκλήσι και γυρισες με τον Μύρωνα χώθηκες στο δωμάτιό σου και δεν μίλησες σε κανέναν.¨είπε ο θείος μου κοιτόντας με αυστηρα.

' Εχεις καταλάβει τι έκανες εχθές ή οχι ; Πήρες αγκαλία την κόρη του εχθρού και μας εγραψες στα παλια σου τα παπουτσια!!Το γεγονός οτι δεν είπα τίποτα εκείνη την ώρα δεν σημαίνει οτι ενέκρινα και τις πράξεις σου."ειπε ή μαλλον φώναξε ο πατέρας μου αυστηρα. 

" Δημήτρη μου με τις φώνες το μόνο που θα καταφέρεις ειναι να μας ακούσουν οι γείτονες,εξάλλου ο Γιώργος ξέρει ποιοι είναι οι εχθροί μας." του απάντησε ήρεμα η μητέρα μου κανοντας τον να εξοργηστεί ακόμη περισσοτερο. 

" Δέσποινα κοίτα τη δουλεία σου και όταν μιλάω με τους γιούς μου να μην ανακατεύεσαι !" ειπε απότομα και συνέχισε."Το έκανα γαργαρα εχθές το φιάσκο  στο οποίο μετατράπηκε η γιορτή αλλα άλλο δε βαστώ! Ρεζίλι στο χωριό δεν έγινα και δεν θα γίνω ποτε. Οσο ζω η τιμή της οικογένεια μου θα είναι καθαρή ! Δεν καταδέχομαι για κανένα λόγο να ατιμωθεί η μνήμη των προγόνων μας για κανέναν ακούτε; !!" είπε σοβαρά και χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι με δύναμη κάνοντας  την μανα μου και την θεία Ευτυχία να μαζευτούν στις θέσεις τους.

Για λίγο η σιωπή κυριάρχησε στο δωμάτιο δίνοντας σε όλους μας την ευκαιρία να συνειδιτοποιήσουμε τι είχε συμβεί πριν λιγο.Ο πατέρας μου δεν φώναζε σχεδόν ποτέ σε μας. Τα είχαμε πολύ καλα αφού τον ρόλο του " κακού" τον είχε η κυρά Δέσποινα.¨Ομως όταν ο Δασκαλογιάννης ύψωνε τον τόνο της φωνής του η κατάσταση ήταν πολύ σοβαρη για την οικογένεια.Και αυτό συνέβαινε μόνο όταν υπήρχαν συγκούσεις με τους Σταυράκιδες.

"Το καλό που σας θέλω να μείνετε μακρυα από την καταραμένη οικογένεια πριν γίνεται και εσεις θύματά της. Είστε οι γιοι μου και σας θέλω δίπλα μου οχι απέναντι μου.Οσο για εσένα Αργύρη τι να πω.." ο πατέρας μας άφησε μετέωρη την λουβέντα του και με ένα ανεξιχνίαστο βλέμμα που αντάλαξαν οι τέσσερις μεγάλοι μεταξύ τους σηκώθηκε και έφυγε απο το σπίτι αναστατωμένος . 

Κάτι συμβαίνει.

" Αντιγόνη νομίζω δεν είναι ανάγκη να σου πω τι πρέπει να κάνεις." είπε η θεία μου κοιτόντας τα πλεγμένα της δάχτυλα στην κόρη της που κρυμμένη πίσω απο τον τοίχο που οδηγεί στη σκάλα παρακολουθούσε αμίλητη τη σκηνή.

Η ξαδέλφη μου ένευσε και αρχησε να πηγαίνει προς τα πάνω, όταν η φωνή του θείου μου την έκανε να μείνει ακίνητη για λίγο χωρίς να γυρίσει να μας κοιτάξει .

" Πες στο Σταύρο όταν γυρίσει απο τους σταύλους να έρθει να με βρει στο χωράφι κάτω απο τη γεώτρηση." και με αυτό γύρισε και απευθυνθεικε σε εμας.'Καλύτερα σήμερα να μην έρθετε εξω, ειδικά εσύ Αργύρη." και με αυτο έφυγε για να παει μαζι με τον αδελφό του.η έκπληξη που μου προκάλεσαν τα λόγια του ήταν αποτυπομένη στο πρόσωπό μου, ενω ο Αργύρης είχε ενα περίεργο μειδίαμα σαν τον είχε ρίξει κάτω ένα μωρό.

Η Αντιγόνη είχε πάει πάνω ήδη και βλέποντας την απροθημία στα ματια τόσο της μάνας μου όσο και της θείας μου να μας εξηγήσουν που οφείλεται η  περίεργη συμπεριφορά των δυο αδελφών άρπαξα τον Αργύρη και πήγαμε πανω. Οταν μπήκε στο δωμάτιο του ο αδελφός μου προσπέρασα το δωμάτιό μου και κατευθ΄θνθηκα απέναντι στο δωμάτιο της Αντιγόνης.

Χτύπησα την πόρτα και όταν άκουσα ένα βεβιασμένο περάστε άνοιξα και μπήκα μέσα.

"Νομίζω οτι ήρθε η ώρα μιλησήσουμε σοβαρά Αντιγόνη.Τι ξέρεις;"





Και ναι!!!!!!! Μετά απο τοοοοοσσοοο καιρό ανέβασα!!!!! Η πανελλήνιες τελείωσαν , το καλοκαίρι αρχίζει και μετα απο πολυ σκεψη ειπα να περιπλεξω κιαλο τις σχεσεις των ηρώων μου,μιας και δεν θα εχω ουτε τη φυσικη ουτε  τη χημεια να βασανίζουν τη ζωη μου αλλο( ωωω ναιιιι) . Τεσπα ελπιζω να σας αρεσε το παρτ αν και ξερω οτι ο καιρος ειναι πολυς απο το τελευταιο παρτ που ανεβασα. Ακομη και εγω τα ξαναδιαβασα όλα απο την αρχη...και για αυτον τον λόγο θα αρχισω πρωτα να διορθωνω τα λαθη που ειχα κανει. δεν θελω να σας κουράσω γι'αυτο να σας πω οτι στη φωτογραφια ειναι οΓιωργος (ελπιζω να σας αρέσει ;) )

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 13, 2016 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Βεντετα ή ΕρωταςWhere stories live. Discover now