Chapter 2

48 2 0
                                    

Di ko lubos maisip na pagtataksilan nila ako . Minahal ko ng sobra si harry , at parang kapatid na rin ang turing ko kay Annie ..

Pero......... pano nila nagawa sakin to .
Humarap ako kay tatay na nasa may lamesa at pinagmamasdan akong umiiyak.

Malungkot din ang itsura nya lamapit ako sa kanya para yakapin sya dahil alam kong sya lang ang magiging karamay ko sa mga ganitong sitwasyon .

Pero di ko siya malapitan , kada hakbang ko ay palayo sya ng palayo .hindi yung literal na lumalyo sya sakin . Pati yung pwesto nya lumalayo . lalo akong umiyak nun at nagtataka sa mga nangyayari . Hanggang sa kahit di na ako humahakbang ay palayo sya ng palayo , hanggang sa kinain na sya ng dilim .
Iyak ako ng iyak habang tinatawag sya .

TAY !

TAY !

TAY !

TAY !

TAY !

Hanggang sa may narinig akong boses , boses ng babae .

"Couz ! Couz ! Hey you ! Wake up ! Binabangungot ka na naman ! "

Hanggang sa nagising ako .

"Hay ! Pangaginip lang pala " sabi ko

"Panaginip ? Its not panaginip ! Its like ...... duh ! Bangungot ! You know ! " sabi ni Sarah na pinsan ko .

"Tsk ! Magkapareho lang yun ! " sabi ko .

"No , its not . By the way , ano yung panaginip mo about tito ? Base kasi sa itsura mo kanina nakakalungkot ang pangyayari sa dreams mo e . Tingnan mo oh , may tears kapa ." Sabi ni sarah . Paghawak ko sa mata ko , basa nga .
.

"Panginoon ? Basa po ang mata ko , ito po ba ang luha ? Ito po ba ang ibig sabihin ng pag iyak ? " sabi ko ng nag iimpit ng tawa . Syempre nakatingla pa ko non .
Haha !

"Couz ! Stop acting like that . Its so baduy ! Nathaniel lang ang peg mo ? " sabi nya sabay tawa .

"HAHA ! Oo nga no ? Inisip ko palang yung itsura ko kanina ,  na kokornihan nako e . " sabi ko naman .

"So ....... ano nga ? Whats your panaginip ba? You better kwento na it to me . Sayang ang time oh ? " sabi nya naman . Kahit kelan talaga kainis tong pinsan kong to e .Masyadong CONYO.
Ang arte mag salita , pa taglish-taglish pa e . Sobrang baduy naman .

"Wala . Its non of your business . " sabi ko ng walang expression ang feslacks . Naiinis kasi yun e pag ganun ako mag sasagot . Pero ok lang mainis sya . Makaganti manlang sa walang kamatayang taglish Conyo words nya .

"Couz ! Kainis ka talaga ! Pero alam mo , namimiss ko na rin si tito . He is the best tito ever e . Namimiss ko yung ipag luluto nya tayo ng meryenda pag may school project tayo at bahay nyo gagawin . Yung pakikipag kulitan nya satin na nag fefeeling bagets pa sya . Hay ! Kaso malabo ng mangyari yun kasi ---" pinutol ko yung pag sasalita nya dahil sumabat ako .

"Malabo na talagang mangyari yun , graduate na kaya tayo !Bakasyon na! San ka naman kakamot pa ng school project ? " sabi ko .

"Duh ..... high school palang natatapos natin couz . May college pa te ! Pero sayang nga lang kasi kinuha na sya ni lord . " sabi nya sabay punas ng luha . Naiiyak pala siya habang nag da dialogue sya kanina .

*sniff * *sniff *

"Ano ba yan couz ! We're so madrama na here , iyak tayo ng iyak pareho dito . " sabi nya na lumuluha parin kahit pilit na ngumingiti .

" anong tayo ? Ikaw lang ah !" Sabi ko naman .

"Anong ako lang ? Ikaw nga non stop pag patak ng luha mo e " sabi nya . Pag punas ko sa mata ko , lumuluha nga ako , at di tumitigil . Bat ganun kaya ako . Di ko napapansin pag umiiyak ako . Tsk ! Parng tanga lang e .

"Pangino-" nahinto ako sa pag sasalita dahil tinakpan nya ng kamay yung bibig ko .

"oh ? Ayan ka na naman sa,Nathaniel peg mo ha ?like i said , it is so baduy ." Sabi naman nya . Naisip ko kung bakit lagi nalng akong salita ng salita ng kung ano anong bagay kahit baduy naman at sobrang corny . Siguro , dahil sa sobrang lungkot at pagkamiss ko na rin kay tatay . Miss ko na talaga sya e . Mahal na mahal ko si tatay . Sobra .

"Tara na na nga ! Hinihintay na tayo ni mom sa baba . Mag be'breakfast na daw tayo ." - Sarah

"Sige . Una kana . Mag aayos lang ako ." - ako .

"No ! Hihintayin na kita . Mamaya 1234567 years kami maaghintay dun bago ka bumaba !"-sarah

"Grabe ka naman couz ! Ganun ba talaga ako katagal bumaba pag hinihintay nyo ako dun ?" -tanong ko naman .

"Aba ! Oo . Sobrang tagal . Halos mamatay na ako sa gutom sa kahihinaty sayo minsan sa pagbaba e . Kaya ngayon . Mapipilitan kang magmadali ."- sarah .

"Sige na nga ! Mamaya nako mag aayos ." - ako

"Oh my god ? Sure ka ? Siguradong ma sho-shock sina mom ."- sarah

"Ouch naman . Bakit ? Ganun ba talaga ako katagal at maninibago sila pag maaga akong bumaba ? " tanong ko naman . Pero i think ganun nga . Kasi palagi nalng pag kakain kami , lalo na pag breakfast , malamig na yung kakainin namin e . Pero palagi parin kaming sabay sabay .^_^

"Oh sha ! Tara na !" -sarah . Tapos . Bumaba na kami .

 Wonder WorldTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon