The Killermachine (Dutch)

6

[pov Raisa]

'Je bent nu wel klaar', roept The Killermachine toen die binnen kwam lopen. Zonder iets te zeggen loop ik zijn richting uit. The Killermachine leidt me naar een kamer waar ik nog niet eerder ben geweest, het lijkt wel een wapenopslag. De muren zijn behangen met een groene kleur, overal hangen wapens aan een standaard aan de muur. Op dat moment wist ik wel hoe laat het was. 'Dit ben je nodig om de aanslag te plegen', zegt The Killermachine toen die een geweer pakte, wat ammunitie, kogelvrij vest en een paar bommen. 'De bommen ga je planten in een school en de bommen laat je vervolgens afgaan'. 'Het geweer is om de overlevenden neer te schieten en het kogelvrij vest als de politie er komt voordat je weg bent, je weet maar nooit of ze schieten of niet'. 'Je gaat zelf maar bedenken hoe je de bommen plant zonder dat iemand het door heeft.' 'Beter doe je gewoon wat ik zeg, probeer je niet te vluchten en probeer je ook niet aan de mensen in de school hulp te vragen, begrepen?' 'Ja', zeg ik op een depressieve toon en ik kijk naar beneden. 'Het geweer en de bommen leg ik achter de school in de bosjes, zodat je niet over straat hoeft te lopen met een geweer', zegt The Killermachine, lachend om z'n eigen grapje. 'Het kogelvrij vest mag je aandoen, maar doe er wel iets overheen zodat niemand hoeft te zien dat je hem aan hebt want dat valt op'. Ik doe wat die zegt en ondertussen verlaat die de kamer, waarschijnlijk om de spullen klaar te leggen.

Na een tijdje is die weer terug. Ik word geblinddoekt en waarschijnlijk word ik naar de school gebracht. 'Wacht 5 seconden en doe dan je blinddoek af, je weet wat je te doen staat', hoor ik The Killermachine zeggen. Ik tel in mezelf en na 5 seconden doe ik de blinddoek af en ik sta inderdaad voor een bosje, maar The Killermachine was alweer weg. Plotseling zag ik een soort armband om m'n hand, waarschijnlijk geeft die een schok als ik niet luister naar The Killermachine.

[pov Arkana]

Na uiteindelijk 2 dagen in de kamer van 2 bij 2 te hebben gezeten gaat eindelijk de deur weer open en zie dan de persoon die ik eigenlijk niet wilde zien. 'Goedemiddag zonnestraaltje', zegt The Killermachine en ik walg gewoon van het feit dat die dat net zei. 'Je krijgt nu eten van me en daarna mag je weer gezellig gaan battelen', zegt The Killermachine en aan The Killermachine te zien deed die bijna een vreugde dansje. De moed zakt me op dat moment alweer in de schoenen, alweer een battle, ik kan niet weer iemand vermoorden. Het verbaasde me nog dat ik nog best veel eten kreeg, maar helaas tikt de tijd door en met ik echt zo battelen, hopelijk is het niemand van m'n vrienden want dan kan ik het echt niet meer aan. 'Ga je mee?', vraagt The Killermachine en omdat ik toch geen keuze heb knik ik en loop ik achter The Killermachine aan. 'Voilá', zegt The Killermachine en stuurt me dan weer de battle kamer in. 'Oh nee... en dan zie ik daar Lisa op de grond zitten. Opeens kijkt ze me aan en ze begint in één keer heel hard te huilen. 'Ik kan dit niet, ik ga dit niet doen', zegt Lisa terwijl ik naar haar toe ga om haar te troosten. 'Rustig maar Lisa, we komen hier wel uit', zeg ik en dan roept The Killermachine opeens dat de timer weer op 5 minuten staat. 'We gaan dood, allebei', zegt Lisa en op dat moment sta ik op. 'Nee Lisa, jij gaat hier uitkomen, jij gaat verder met je leven, jij gaat proberen te ontsnappen. Ik pak het pistool dat weer op de grond ligt op. Ik zet het tegen mijn slaap aan en kijk dan Lisa weer aan. 'Niet opgeven nu', zeg ik tegen Lisa, die alleen maar haar hoofd schudt. 'Niet doen!', komt er nog uit Lisa's mond en op dat moment schiet ik mezelf neer. Het enige wat ik nog hoor is een harde piep van het schot en dan val ik neer en wordt alles zwart.

[pov Lisa]

Waarom... waarom doet ze dit nou? is de vraag die nu door m'n hoofd spookt. Dan komt The Killermachine binnen gelopen en pakt me vast bij m'n arm om me hier weg te slepen. 'Blijf van me af!', schreeuw ik bijna gillend, maar The Killermachine sleept me nog steeds over de grond mee. The Killermachine sleept me langs een zakmes en zonder te twijfelen pak ik die en dan steek ik heel hard in The Killermachine's hand die me vast hield. Ik hoor een pijnlijke kreet uit The Killermachine's mond en ik begin te rennen. Ik ren deze kamer uit en probeer naar de voordeur te komen. Maar al snel haalt The Killermachine me in omdat ik geen kracht meer had. The Killermachine pakt me hardhandig vast en trekt me terug de schuur in. Ik word vastgebonden en op de grond gelegd.

[pov Raisa]

Ik wacht tot de bel gaat en iedereen is z'n lokaal is zodat er weinig tot geen mensen op de gangen rondlopen. Het zijn kleine bommen, maar best veel, zo veel om het gebouw wel in te laten storten als je ze goed legt, wat ik natuurlijk moet doen. Ik laat het geweer in de bosjes, maar pak wel de bommen en loop naar binnen. Ik leg ze op verschillende plekken neer. Uiteindelijk heb ik nog maar 1 bom en die wil ik in de kantine planten, waar het straks in de pauze heel druk is. Net voordat ik naar binnen wil lopen zie ik iemand zitten. Hoe ga ik dit nou doen? vraag ik me af. Omdat ik erover nadenk komen er veel meer vragen naar boven. Waarom doe ik dit? Ik kan dit helemaal niet. Op dat moment heb ik een idee. Ik zoek zo snel ik kan papier en papier en ik begin dan op het papier te schrijven. Alstublieft, bel de politie, ik ben in gevaar. Ik liet het zien aan de jongen in de kantine nadat ik klaar was. Hij keek er naar en ik zie dat hij het leest.