KANAYAN KİŞİLİKLERİMİZ
Kanayan yaralarımız kadar değer biçtik bugünümüzdekilere. Herkes suçlu birer kişiydi hayatıma girmesiyle artık. Değer kavramını siyah renge boyadım ve yaşadığım hayatım bölümü yatak odasıydı. Kimse evimin salonunda oturmuyordu artık. Bütün duygularımı alıp gittiler, hiç bıraktılar geriye kişiliğimden.
Her defasında da "neden" sorusuyla boğuştum bir başıma.
İyi insanlar da aldatılıyor, kim olmalıyız ki artık?Doğrunun ne olduğunu yitiriyordum her geçen gün. Hiç kimse iyi değildi artık gözümde, gönlüm de ve dilim de.
Bitti dediğim bütün yollarda işte tam da bu duyguda " belki " kelimesini fısıldıyor düşüncelerin sana, allak bullak oluyorsunuz.
32
İnanmak ne derece doğru?
İnansak kaybeder mıyız?Hayatın her noktasın da cevaplar arıyorsun. Belli belirsiz iniş çıkışlar. Bazen doğrularımız bile yanlışlarımız olabiliyor. Seçimleri ise ne derece beyaz orasını gelecek bilir.
Sana " hoş geldin " demeye cesaret edemiyorum. Kaçıncı gidişin bu, daha ne kadar boğulabilirim gözyaşında. Sende herkes gibi git. Hiç bir duyguya yer yok içimde. Arta kalanı kim yaşamak ister. Ki sen mahvettin tüm harfleri.
Şimdi artık;
İçim
Kelimelerim
Şiirlerim
Ve de
Kişiliğim kanıyor...33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAŞADIĞIMIZ HİS-Ç
Historia Corta( BİTMİŞ BİR HİKAYE ) Herkesin eksik kaldığına inandığı ve de eksilttiği anıları vardır. Benim gibi... Ve kimin hisleri, kiminin hiçleridir.Belki de senin hikayen, benim hikayem ile aynı duygudur. İşte sen; Hoş geldin benim yaşantım da kendini bulm...