ONUN HİKAYESİ
Kendi hayatımı dahi unuttum başkalarının hayatını yaşarken. Her şeye ve de herkese sustum her defasında. Ne yaşamam gerektiğini hiç bir zaman ben seçmedim, çünkü hiç bir hakka layık görülmedim bugüne kadar. Birilerinin ikinci kişisi olarak sürdürdüğüm bu hayata içim yenik devam ettim. Sevgim yarım kaldı ve de başkalarının gülüşünde umutlar bulmaya yeltendim hep. Ve baktım ki bir gün benden alının hayaller bir de yarım kalmış yığınla hayatlar var üstüme üstüme gelen. Ben aslında kaybetmeyi en başından kabullenmişim.
Her şeyi bir kenara bırakma zamanı geldiğin de ise yaşama sevinçlerimi yeşertmek için savaşlar verdim. Uçurumlardan kaçtım, hayallerimle tanışmak için gözlerimi hayata yeniden açtım. Bir çok yanlışa ev sahipliği yapan geçmişimin her geçen gün geleceğimden almasın diye insanlardan kaçtım. Beyaz kalmak fazlaca zordu. Inandığım doğruların ötesinde hiç bir hayatı yaşamaya yeltenmedim. Her gün biraz daha büyüdüğünü gördüm düşüncelerimin ise değişebildiğini.
Şimdi uzun bir hayatın gölgesinde dinleniyorum. Geçmişe çizgi çekmenin imkansızlığında düşüncelere yer vermeyecek kadar yorgunum. Hayat haddinden fazla kişiliksiz...
99
![](https://img.wattpad.com/cover/46227191-288-k144827.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAŞADIĞIMIZ HİS-Ç
Cerita Pendek( BİTMİŞ BİR HİKAYE ) Herkesin eksik kaldığına inandığı ve de eksilttiği anıları vardır. Benim gibi... Ve kimin hisleri, kiminin hiçleridir.Belki de senin hikayen, benim hikayem ile aynı duygudur. İşte sen; Hoş geldin benim yaşantım da kendini bulm...