KISA HİKAYE 37
İnsan ne çok yıpranıyor süreçler de ve bekleyişler de. İstediğimiz hayata sahip olmak her seferin de neden çıkmaza giriyor. Yaşadığımızı bile eksik yaşıyoruz, eksik dokunuyor, eksik öpüyoruz .Eksik uyuyoruz her gece'nin karanlığına. Sarılmadan yoksul, sıcaklığına hasret yaşıyoruz sevdiklerimizin. Koynuna girdiğimiz yanlışların alacağı var gibi uzak kalıyoruz sevmelere.
Ah be yüreğimin yangını ne zaman farkına varacaksın, ayrılık gelince mi?
Gelmeye an kala beklemekte neyin nesi? Kavuşmaya aşk kala susmak da neyin nesi böyle ?
Zamanını beklediğin için yarınlarımızı çıkmaza soktuğun gerçeğini düşün artık. Sen beni içinde en şiddetli halin de yaşarken böylesi bir çıkmaza düşürme bizi. İyileşmeyen yaralar açma. Kırılan bir cam gibi, kırılan can parçaları da yerine oturmaz bil. İki yaranın da izi kalır yarınlara. Yarınlarımızı acıtma. Kalma başka hayatlara artık gel. Gelmediğin her gün umutlarım ölüyor bil, bil ki biraz olsun anla bana gelmenin senliğini.
Geç kalma gidiyor artık ayaklarım...
63
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAŞADIĞIMIZ HİS-Ç
Conto( BİTMİŞ BİR HİKAYE ) Herkesin eksik kaldığına inandığı ve de eksilttiği anıları vardır. Benim gibi... Ve kimin hisleri, kiminin hiçleridir.Belki de senin hikayen, benim hikayem ile aynı duygudur. İşte sen; Hoş geldin benim yaşantım da kendini bulm...
