67-KISA HİKAYE 40

84 4 4
                                    

KISA HİKAYE 40

Onu izledim uzun uzun gençliğini, çocuğundan anılarını anlatıyordu bana.Birden gözleri daldı, iç çekti, gözyaşlarını içine çekip sırtını döndü ve gözyaşlarını saklamaya çalıştı.Anlık bir ürperti, düşünce sarmıştı içini, acaba ne düşünmüş nereye götürmüştü onu hatıraları.Ben mi yanlış yapıyordum ki acaba, fazla mıydım bu yaşananlara, olmasaydım daha mı az üzülürdü sevdiğim kadın diye düşündüm bi an.Böyle bir düşünceye onun gözlerindeki yaşlar eksilmesin diye kapılıyorum, gülüşü için gülüşümün eksilmesine bile razı olduğumu, onu yaşadıkça daha da anladım.Mutlu olmalıydı o, gülüşünde hayatlar taşıyan, gülüşüyle hayatı yaşanabilir yapan bir kadının böylesine zorluklar yaşaması, susturuyordu tüm bencillikerimi.

Her gün o oluyordum.

O, son baharda yaprakları eksilen bir ağaç gibiydi.Ve ben ona baharlar olmak için gelmiştim.

67

YAŞADIĞIMIZ HİS-ÇHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin