AN:
Konting kembot na lang, ending na!!!
hehehe.. at sa wakas, mapopost ko na ang story ni Chris.. Book 3 na sya.. The last sequel of The Gorgeous Brat.
Hope you enjoy!
Cleo's POV
It's been three weeks.. Three weeks for dull moments..
Hindi naman sya manhid para sabihing hindi nya nami-miss si Marco.. Sobrang miss na nya ang binata.. Ang problema, wala na syang balita mula dito. Unang linggo mula ng huling pag-uusap nila, palagi syang nakakatanggap ng purple tulips.. Paisa-isang piraso lang at palaging may nakasabit na maliit na card. Telling her to take care of herself..
Palaging ganun.. Iisa lang ang message. Pero walang nakalagay na pangalan kung kanino galing. Though she knew it was him.
Ngayon nya lang din narealized kung gaano kalaking kalokohan ang ginawa nya sa pagtalikod dito.. Dapat pala kinausap na lang nya ang binata at sinabing bigyan sya ng sapat na panahon. But then, agad syang nagdesisyon at sinabi dito na lumayo..
She's such a fool!
Kaya naman ngayon nagdurusa sya ng todo. Ano pa ang ang magagawa nya? Tapos na ang lahat. Hindi na nya alam kung nasaan ito. Ayaw din naman sabihin ng flower shop na nagpapadala ng bulaklak kung sino ang nagbibigay sa kanya ng tulips..
Is it too late for everything? Wala na bang pag-asang mabago pa ang lahat?
Soft knocks on her door made her back to reality.
"Come in!", sabi nya. Sapat para marinig hanggang sa labas ng opisina..
Then the door slowly opened showing Chris in the most gorgeous look. Agad na napatayo si Cleo ng makita ang kapatid.
"Chris?", hindi makapaniwala si Cleo sa lalaking nasa harapan. Maayos na ang hitsura nito. Nawala na ang bigoteng tumubo sa mukha. Maayos na rin ang gupit ng buhok nya. At ang pananamit nito, nagbalik na rin sa dati.
"Did I surprise you?", nakangiting sabi nito. But the smile didnt reach his eyes.
"A lot.. Wow! You're back to your old self now!", masayang sabi ni Cleo.
"Thanks to you, ate.. You made me realized that there's a brighter world outside.", umupo sila sa couch na malapit. "But... Hindi mo naman kailangan gawin yun, ate. You dont need to sacrifice things for me.."
"How did you know?", tanong ng dalaga.
"A little bird whispered to me...", he smiled.
"And that little bird happened to be Sam?", tanong ni Cleo. Napatango naman si Chris.. "That girl!"
"I should thanked her for telling me.. It helped a lot to bring back the old me.. Narealized ko na hindi dapat magmukmok na lang. I should do something...", sabi ng kapatid. "And I think, you should do the same thing before it's too late... Go after him, ate.. Hindi naman masama kung ikaw naman ang kikilos.. I know you love him.. Wag mo ng hayaan na mangyari naman ang nangyari dati... It's in your hands now.. Just do the right thing..", hindi namalayan ni Cleo na tumulo na pala ang luha nya.. Sobrang realization ang naibigay ng kapatid sa kanya..
"Thanks, Chris.. Thank you!", he hugged her tight..
"Yun nga lang, hindi ko yata maabutan ang reconcilation part nyo..", napabitaw sa pagkakayakap kay Chris at tumingin dito..
"What do you mean?", takang tanong nya.
"Well, I'm leaving tomorrow... to Europe. Naisip ko kasi na mabilis akong matatauhan kapag wala sa comfort zone.. I know you understand me, ate...", dahan dahang napatango si Cleo.
"Well... If that's what you want to do.. then go! Basta mag-iingat ka lang palagi...", masyado nga yatang affected ang kapatid nya para lang magdecide na umalis pa ng bansa.
***
After a few more hours of chatting, Cleo feel so relieved. Seeing her brother smiling and telling her stories, ok na sya dun. Though she knew na may sakit pa rin itong nararamdaman..
She just hoped that his decision will help him find his way back home...
Inihatid nya ang kapatid hanggang sa may pinto ng opisina. He hugged her before going out in there. Hindi nya alam kung gaano ito katagal sa ibang bansa.. At sobrang mami-miss nya ito...
Thank God, nandyan lang si Sam for her.. Good thing is, kahit may sariling pamilya na ang kapatid, hindi pa rin ito nawawalan ng oras na dumalaw sa kanya.
But suddenly, she just thought of a bright plan.. Kailangan nya ng kumilos ngayon.. Baka kapag tumagal, lalo pang lumala ang sitwasyon.
She grabbed her phone and dialled Sam's number...
"Hey, sis! I'll be needing your help..."
ASK FORGIVENESS 101
