Bölüm 1-Annemin vurulması

96 12 8
                                    

Bir kış günüydü.hava çok serin, ellerim cebimde okuldan evime dönüyordum yürüdüğüm sokak çok sessizdi. İlerde ki sokakta Araba sesleri geliyordu ve bütün romantikliği bozuyordu. Hafif kar yağmaya başlamıştı. Eve doğru ilerlerken telefonum çaldı;
"Alo Anne."
"Nerde kaldın kızım."
"Yoldayım 10 dakikaya kadar orada olurum."
"Tamam kızım görüşürüz."

Annem telefonu kapatmayı unutmuş olmalıydı.Sesler şiddetlenince bende kapatmamaya karar verdim. Olanları dinliyordum.Babam yine içmiş olmalıydı ki Annem "Yeter artık içme şu zıkkımı " diye bağırıyordu. Babam sinirlenmiş ,şişeyi yere fırlatmıştı sesler gittikçe şiddetleniyordu...
Telefonu kapatıp cebime atarken o sırada hızlı adımlarla ilerliyordum . Tam bizim evin sokağına varmıştım ki telefonumun titreşim sesi geliyordu . Bu ayaklarımın titreyişi olamazdı .Telefonu cebimden yavaşça çıkarmıştım arayan Cenk'ti.Cen benim ilk aşkımdı ama,onunla konuşmanın ne yeri nede zamanıydı. Telefonu kapatıp hemen yürümeye devam ettim. Bizim eve yaklaştığım sırada polislerin babamı götürdüklerini gördüm. Hemen eve atmıştım kendimi. Annem kanlı bedeniyle yerde yatıyordu. Ben şok olmuştum. Ağzımdan hiçbir kelime çıkmıyordu...

Bir 10 dakika kadar sessiz kaldıktan sonra "Anne ,Anneciğim " diye çığlıklar atmıştım içimden istemsizce çıkıyordu çığlıklar o sırada dışardan Ambulans siren sesleri geliyordu annemi hemen sedyeye alıp arabaya götürdüler.Hastane fazla uzakta değildi hemen yetişmiştik,kafamda epeyce soru vardı bunlardan biri de "Annem yaşayacak mıydı?" Diye düşünürken doktorlar annemi yoğun bakıma almışlardı.Annemden başka kimsem yoktu zaten onsuz nasıl yaşarım hiç bir fikrim bile yoktu.Babama ise fazlasıyla nefret ve kin besliyordum çünkü olanların tek sorumlusu babamdı.

Selam Arkadaşlar Yeni Hikayem Bundan önce Hayata Küsmüş Mısralar şiir kitabımı yayınlamıştım InşAllah Beğenirsiniz.
Iyi Okumalar.

Nisan YağmuruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin