Ang Inosenteng Tanga

Chapter One

-Unang Pagkikita-

Saturday na ngayon at pauwi na kami ng family ko galing airport. Bakasyon kasi at sa monday na ang pasukan. Ngayon palang nagd-drum rolls na ang dibdib ko! >_<

Excited na ako sa bagong school na lilipatan ko este namin pala. Bakit ako lilipat? Pinilit ko sila ng bonggang bongga kaya ang comment naman ni Daddy. 'k. For a change in your brain' at sabi naman ni Mommy. 'Cge. Para madagdagan ang vocabulary mo, wait lang alam mo ba meaning nun baby?'.

Tapos pagsabay naman sila 'Tama. Kailangan mo na ang bad influence' basta ganun! Hindi ko naman nawala utak ko eh, 'di ko rin naman natapakan o naupuan. Pero yung iba sabi nila natae ko na daw kaya wala na. Hindi kaya nawala! Pero pwede palang matae ang utak no! Ang galing siguro yung akin, replacable o di kaya biodegradable. Astig talaga! (*Q*)

Well, anyway highway! Boring dito sa loob ng kotse. Out of place ako, 'di ko magets ang pinag-uusapan ni mommy at daddy, parang wala nga lang ako dito eh. Hindi man lang nila ako isama. Fuu~

Hay naku, para di ako mabore kwekwentuhan ko na lang kayo. Ganun naman ang palaging simula ng isang kwento di ba? Kaya tutularin ko dahil wala akong originality bwehehe.

Ganito kasi yan. Galing kami Palawan, sa El Nido para specific. Doon kami usually nagbabakasyon, doon rin nakatira ang grandparents ko sa mother side so meaning palawan ang hometown ni mommy. Lumipat lang siya sa manila nuong nagcollege na siya, 'dun narin sila nagkakilala ni daddy pero that's another story...

Sa Palawan nga pa po pala ako naipanganak at doon ako nag-aral ng 8 years. Actually home-schooled lang ako. At dahil desperada akong mag-aral sa actual school. Yung tipong mag-uuniform ka kaparehas ng iba, magkakaroon ka ng barkada na tinatawag nila, mayteacher na mag-iiscold sa'yo pagmaingay ka, tapos maysarili kang tambayan either sa rooftop o sa likod ng school. Yung tipong normal teenage girl ako.

Hindi sana ako papayagan kaso mapilit ako at napag-isip isip nila na kailangan ko daw talaga ng bad influence. Kaya BOOM! Papasok na ako! Yipee! Nuong 3rd year kasi ako sa isang Catholic School ako pinasok pero ngayon? Ay ewan.

At..at..Bakit doon ako sa Palawan tumira? Kasi busy sila mommy at daddy sa work at dahil only child, super protective nila Lola, sa kanila na ako lumaki. Simple as that! Kaya hanggang ngayon wala akong alam ni isang bad na word, wala man lang dumalaw sa kokote ko. Dahil narin stricto sila Lola, maingat sa pagsasalita pati narin sa actions nila. So sa loob ng ilang years walang kulobot ang aking utak (Konti lang) Nasobrahan raw ako sa kainnocentehan kaya ito ang napala ko sabi nila...Pero ang pinagtataka ko lang bakit namomroblema sila mommy sa akin? Fishy! ?_?

Nang nag13 na ako lumipat kami dito sa manila. Medyo nabawasan narin ang work nila, para new atmosphere daw at mabigyan ako ng new memories with my parents na! Yay!!!

Ilang taon na akong nakatira sa manila pero limitado lang ang kakilala ko. Hindi ako masyado nakakalabas ng bahay except nalang kung tinawagan ako ni Beshy at ipinagpaalam sa magulang ko. Makakalabas ako! Minsanan lang naman e.

*ehem* Yun muna ikwekwento ko. Napagod akong mag-isip!. You'll now more about me sooner or later for the meantime stick with the almost better!

Hhhmmmmmm... Feeling ko malapit na kami. Ganda talaga magmuni-muni. Nasira nga lang nung biglang nagtawanan si Mom at Dad. Engay! Hehe!

Ganito lang naman naririnig ko..

"Bwisit ka hon! Isa kang malaking kulangot sa pader! KSP!" Habang nagbebelat kay Mommy. Dad! Tumingin ka sa daan baka tumilapon tayo! Sayang ang kotse!

"So kulangot pala ako? Eh ikaw nga isang kang palaka combined with tarsier! Palasier ka laki ng mata mo tapos yang tiyan mo parang isang hot air balloon at pag umutot ka SHET! Ang baho, parang giginaw na ang mundo!" Mom na nagbibigay ng nakakaasar na tingin.