Bad For You

Chapter 9

I can see Nikita from here. Nakangiti siyang kumakaway sakin na para bang sobrang excited na siya makita ako. Kahit naman ako, sobrang excited na ako makita ang bestfriend ko. Months in New York made me miss her. Kahit pa ang lagi kaming magkasama naman noon, pagpinaghiwalay pala talaga, nakakamiss.

Lumingin ako saglit sa likod ko at ngumiti ng mapakla. "Wala ka talagang kwenta." Sabi ko na para bang may kausap ako dun.

Hindi ko alam kung bakit ko pa ba ineexpect na sumunod siya at babawiin lahat ng mga sinabi niya sakin. Bakit ba ang tanga ko? Unti unti uli akong tumingin kay Nikita at ngumiti ng malapad bago halos patakbo na siyang pinuntahan.

"Welcome back!" She screamed na halos marinig na ng lahat. Napangiwi ako pero napangiti parin. Of course, si Nikita pa ba?

She grabbed one of my bags at hinila na ako. "So, sinundo mo talaga ako?"

"Yup." She grinned tapos huminto sa kotse nilang itim. For sure may driver nanamang dala 'to.

Pumasok agad kami sa kotse nila. San kaya ako uuwi ngayon? Sa condo nalang, ano? Ayoko pa umuwi sa bahay namin. Baka mas madepress pa ako dun. Depress? Ako? Please, bakit naman ako madedepress?

"Kamusta ang New York?" Nikita asked suddenly.

Trying to shoo Nicholo out of my mind, nginitian ko siya. "New York is still New York. Hindi ko alam pano ko idedescribe. Sama ka muna sakin sa condo, ha? Yung mga pasalubong ko sayo."

"Why are you so down?" Bigla niyang tanong. Napatingin ako sakanya ng gulat, para akong naiiyak na ewan pero ayoko parin aminin, she knows. Nicholo's her twin. Ano ka ba, Clarise. Blood is thicker than water.

Tumawa ako ng unti. "Down? Pagod lang ako, Nikita."

"Are you?" Sabi niya at tumingin sa phone niya. Alam kong alam niyang may mali. Pero she won't force it out of me, hihintayin niya nalang yung araw na malalaman talaga niya. 

"Ikaw, kamusta?" I asked her para may mapagusapan naman kami at hindi mapunta sakin ang topic. 

Ngumiti siya. "Okay naman, mejo boring lang yung break kasi wala kayo ni Nicholo, but okay lang. Magpapasukan narin, eh." 

Tumango ako at hindi nalang pinansin ang pagbanggit niya kay Nicholo. "Pasukan nanaman, ano? Hay, katamad." 

Tumango rin siya. 

Umalis din si Nikita kaagad nung nakuha niya lahat ng pinamili ko sakanya.Nicholo was right about everything, nagustuhan niya ang lahat ng pinamili ko para sakanya. They are twins after all, of course he would know. Lahat naman alam ni Nicholo basta about kay Nikita. Alam din kaya niya na may nanakit kay Nikita? Pero anong karapatan niyang magalit if ever? Hindi ba't nanakit din siya? 

Padabog kong binato ang cellphone ko sa kama ko bago ko rin binato ang sarili ko dito. Tinakpan ko ang mukha ko ng unan at sumigaw. "Putanginaaa!"

Umalis ako sa New York ng luhaan, hindi ko ata kaya yung pinangako ko sa sarili ko na iiwan ko kung ano ang meron samin dun, ang sakit na naramdaman ko sa mga salitang binitawan niya. Hindi ko yun ineexpect nung narinig ko yun. I thought what we had was really special. Bakit ba ako nag expect? Tangina, ang bobo. Nagpadala ako sa lahat ng pinakita niya. 

Akala ko ba "Actions speak louder than words?" pero bakit ganun? Iba ata pagkakaintindi ko sa lahat ng pinakita niya? Bakit parang mahal niya ako pero ang lumabas sa bibig niya ay ang mga salitang hindi kita mahal? 

"Magandang umaga, Steven!" Pagbati ko sakanya. Ang aga ko ata ngayon. Hindi kasi ako makatulog eh.

Ngumiti ako kay Steven at umupo sa tabi niya. "Wala ka atang tulog?" Tanong niya habang nakatingin sakin. 

Umiling ako. "May bagong episode kasi ang The Walking Dead eh." Sabi ko tumawa. Talaga, Clarise?

Pareho kaming hindi makatulog ni Nikita at sa parehong dahilan din. Kakauwi lang kasi ng kambal niya. But unlike her na sobrang excited, ako sa sobrang kabado. Hindi ko rin alam kung bakit. It's been what? A month! Agh.

Napatingin ako kay Steven na kanina pa pala nakatitig sakin. Ngumiti siya ng ka unti. "Don't worry, everything happens for a reason."

Napakunot ang noo ko sa biglaan niyang pagsabi sakin nun. Magtatanong na sana ako ng biglang dumating si Nikita, ngiting ngiti siyang lumapit samin na may dalang isang paperbag. "Para sainyo, guys!"

"Galing kanino?" Napatingin kami kay Alex na kakadating lang din pala.

Inikot ni Nikita ang tingin niya bago tumingin uli samin. Halatang may hinahanap ang ati mo. "Kay Nicholo."

Hindi ko alam kung bakit pero biglang napatingin sakin si Steven tapos ngumisi.

Umiwas ako ng tingin at nawalan ng interes sa paperbag na dala ni Nikita. Kung ano man yan, sakanya na yan.

"Ay, Clarise!" Biglaang sabi ni Nikita. "Meron pala ditong Cadbury Cashew and Cookies!"

Napasilip ako sa hawak niya. Favorite ko yun ah? "Really?" Pag kunwari kong walang interes na tanong.

"Weird. Never naman siya nag uwi dati nito." Binato niya sakin bigla yun. Tumama yun sa table. OMG, my precious Cadbury. "Anyway, sayo na yan para naman kunwari may pasalubong siya sayo."

Hindi ko na pinansin yung sinabi niya. Gusto ko man isipin din yun, pero bakit? For sure concidence lang yun. Why would that guy buy my favorite chocolate, right? I'm just his sex buddy for awhile according to him.

Naiinis ako tumayo. "Tara, class!"

Agad din silang tumayo habang pinagkakaguluhan yung mga chocolate na uwi ng empakto. Bigla ko naramdaman ang kalabit ni Nikita nang nagsimula kaming maglakad.

"Sabay ka mamaya sakin? Susunduin ako ni Nic." Halos pabulong niyang sabi. Halata sa itsura niya ang excitement para sakin.

Pa-iwas akong tumawa at umiling. "M-May dadaanan ako mamaya eh, maybe next time."

Agad akong humiwalay kay Nikita para hindi na siya magtanong pa. Kitang kita ko ang pagtataka niya. I'm sorry for lying, pero hindi ko pa kaya makita ang gagong yun.

___

I'm sorry kung ngayon lang ako nag update after three months. Sobrang busy sa school, sobra sobra :c