Wala na akong masagot kaya naman pumayag na ako na ligawan ako ni Tyler
Months,Weeks,Days,Hours,Minutes and Seconds Passed~8 months siyang nanligaw Lagi siyang nandiyan para sakin laging nasa tabi ko. Sabi pa niya pag naging kami daw hindi hindi niya ako Lolokohin. Pero may tatlong bagay na gumulo sa isipan ko nung time na yun, Nateturn off ako sa ugali niya.
First of all, masyado niya akong inaangkin at nagseselos And it was cute kasi lalaki siya hindi natural sakanila yung pagseselos pero iba sakanya sobra yung sakanya, Second binabalewala niya yung friends niya pag kasama niya ako, Third he's not honest.
[Back to Present]
"So? Naging kayo ni Tyler?" tanong pa ni Dylan
"Nooo!" Mariing tangi ko pa sakanya
"Ah so ano nangyari?" Tanong pa niya
"Binasted ko siya" sabi ko sabay yuko
"Ha binasted mo?" -Dylan
"Oo binasted ko....."
[Back to Past]
Sa Facebook
Ako: diba tinatanong mo ako kung mahal ba kita?
Tyler: Oo bakit?
Ako: Sorry, pero hindi :'( Tigil mo nalang yung panliligaw mo kasi,masyado pa tayong bata para diyan.
Tyler: But why?
Ako: Sorry pero hindi kita gusto
Tyler: Grabe,sana bukas mo nalang sinabi yan o kaya sa isang linggo kasi ang dami kong problema ngayun,kala ko pa naman good news :/ Pero sige okay lang, kumain kana?
[Back to present]
"Pero alam mo kahit na binasted ko siya. Hindi padin siya nawala sa tabi ko. And he make a promise with me, He said that He we'll wait. He said that He we'll wait hanggang sa dumating yung tamang oras at panahon na pwedeng maging kami" -ako
"So,nagpatuloy padin siya?" Tanong pa ni Dylan
"Hindi,pero nasa tabi ko padin siya" sabi ko sabay ngiti
"Ah,pero bakit wala na siya ngayun?" Tanong pa niya
"Because, He broke his promise and that's hurt,It's really hurt." Sabi ko sabay fake smile
[Back to Past]
Uwian na,naghihintay ako sa room namin na sunduin niya ako , kasi sa kabilang building yung room niya, 7:00 pm and uwian namin and now? It's 7:30 I keep waiting, Alam kog dadating siya No matter what,
30 minutes Pass
8:00 pm, I decide na pumunta na sa building nila para ako nalang sumundo sakanya. But pagpunta ko sa building janitor nalang naabutan ko, I ask him kung anong oras umuwi yung mga studyante or kung may naiwan ba dito but sabi niya 7:00 daw wala ng tao sa building.
and now. The worst thing is, hindi ako sanay umuwi ng magisa, hindi ako sanay umuwi na hindi siya kasabay, hindi ako sanay lumakad palabas sa palabas ng school ng wala siya. Hindi na ako sanay na wala siya, hindi ko kayang sumakay ng bus na wala siya. Hindi ko kayang wala siya.
[Back to Present]
"But now, you can! Kaya mo nang wala siya nakapunta ka dito na wala siya" sabi pa ni Dylan
"Kaya ko nga, pero hindi ako masaya" sabi ko pa sakanya
"Then anong nangyari nun?nakauwi ka?"
"Nagtaxi nalang ako kasi pag sa bus maaalala ko lang siya" -ako
BINABASA MO ANG
Wasted Chance
TeenfikceYung nandyan na yung chance, yung chance na dadakmain mo nalang pero sa kasamaang palad sinayang mo lang kasi nung una naman hindi mo alam na magiging ganun pala yung lagay? hindi mo alam na sa sandaling panahon na napasaya ka niya mamahalin mo pala...
