17. bölüm ".engelli çocuğum"

1.1K 77 5
                                    

Selam sevgili okuyucularım sizleri çok seviyorum uzun zamandir yazmiyodum ama artik durmak yok begenileriniz cok az ama
Hadi baslayalim

İyi okumalar

Beni bir alt kata duran bir odaya götürdü

Beni yere attı

Yerde duran bir zincirle beni bağladı

"emre ben hamileyim"

Yüzüme baktı sinirli haliyle.

boynundaki damarlar belirginleşmişti her an patlayacakmış gibi yüzüme baktı soruma cevap vermedi şaşırmadı bile bu çok garipti

"neden susuyosun birşey soyle "

"ne dememi bekliyosun muratla senin çocuğun "

"sen ne söylüyorsun bu senin çocuğun emre "

Bana yaklaştı bana vuracakmış gibi

"ulan bari yüzüme bakarak yalan söyleme ben nasıl böyle bir kızı sevdim "

"ben yalan söylemiyorum emre DNA testi yaptır bu senin çocuğun"

"kes sesini "

"em-.."

"kes "

Sonra odadan çıktı ben yerde duran minderin üzerine oturdum neden bana kızmadı neden sustu neden

Neden bu çocuğun onun olmadığını söyledi neden hiçbir tepki vermedi ...

Sabahın kaçıydı bilmiyorum belkide hala geceydi ne bir güneş ışığı nede bir şey sadece prize takılı gece lambası vardı aklımda murat vardı acaba o nerde

Sesler geliyodu sakin ve yavaş yürüme sesleri sanırım bu emreydi kapı hafiften açıldı içeriye elinde tepsiyle bir kız geldi

"acıkmısındır sana kahvaltı getirdim"

Bu kız hizmetçi olmalıydı yüzüme baktı tebesüm etti

"teşekkür ederim "

"abim seni çok seviyodu neden kaçtın"

"abim mi sen hazal olmalısın "

"evet "

"Bana sorulan bu sorular sinirimi bozuyor artık herkese aynı cevabı vermekten bıktım sen en yakın arkadaşının gözlerinin önünde ölmesine razı olurmusun biz muratla kaç seneden beri arkadaşız benim yüzünden ölmesine razı olamadım"

"peki o en yakın arkadaşın baya yakınmış sana "

"bak bu çocuk emrenin ya DNA testi yaptır ayrıca beni sorgulamak sana mı düştü"

"beni yanlış anlama ben seni sorgulamıyorum sadece olayı anlamak istiyorum ayrıca bunu dün abime söyledim kabul etmedi"

"abin doğru olmasından korkuyo bu çocuğun kendinde olmasından korkuyo beni dinlemedi bile"

"sen yokken abim çok acı çekti ve bundan beni sorumlu tutu ama çocuğu duymayana dek"

"tamam bugün abim şehir dışına çıkacak hastaneye gideriz dogru neyse görürüz"

"tamam "

"ya bu çocuk muratansa "

"olmadığına göre cevap vermem gerekmiyo"

"ben gidiyorum "

"tamam"

Diyip kahvaltımı yaptım acıkmıştım tek kurtuluşum bu bebeğimdi eğer emre gercekleri anlasa beni affeder

SERSERİ AŞIK  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin