18. bölüm "yağmurun doğumu"

1.1K 72 12
                                    

İyi okumalar

Kahvaltiya oturduk. Kahvalti yaparken emrenin telefonu caldı
"evet -
Tamam"

"kimdi canim "

"kuzey imzalanmasi gereken dosyalar varmista "

Diyip kahvaltidan kalkti bende kocami ugurlamak icin kapiya gitim beni öptü

"hayatimm"

"herseyimmm"

sonra yavaş adımlarla arabaya gidiyodu birden silah sesi geldi hic umadigimiz bir zamanda ben korkudan kendimi geri verdim karnima sanci girdi

Canim yaniyordu
emreye baktigimda yere dustu

"hayırrrrrr emreeeeeee"

Emre vurulmuştu

Birden karnımda tarifi imkansız bir sancı girdi sanırım doğum yapıcaktım kuzey emreyi arabanın arka koltuğuna bıraktı sanırım beni görmemişti.

"Kuzeyyyy" diye bağırdım bana baktı ve beni alarak arabanın arka koltuğuna bıraktı emreye baktım kendinde değildi kalbinden vurulmuştu ona sarıldım benimde acım vardı ama emre olmasa hayatın ne anlamı kalır hastaneye geldik iki sedye getirildi once beni sedyeye sonra diğer sedyeyede emreyi aldılar emrenin elini sıkıca tutum hastanin içinde ben doğumhane ye oda ameliyata gidiyordu

2saat sonra

Odaya hemsire kucağında pembe bataniyeye sarılmış olan kızımı getirdi ona baktığımda o kadar tatlı uyuyorduki hemsireye emreyi sordum bilmedigini söyledi odaya kuzey girdi gözleri ağlamaktan kızarmış

Hemen koltuga yığıldı

"Emre nasıl kuzey"

"Hic iyi değil yenge kalbinden vurulmuş"
Kuzeyi ilk defa böyle gördüm

Benim gözlerimden akan yaş minik meleğimin yanağına düşüyordü ben melegimide alarak yoğun bakım yerine doğru ilerledim ve camdan içeri baktım emre uyuyordu

"Kızım bak baban ben onu herseyden çok seviyorum"

En korktuğum şey kızımın d9loğmasıyla babasının ölmesi
Kuzey birden omzuma dokundu

"Yenge o kızını görmeden kokusunu almadan gitmez gidemez."

"Bana başta ben izin vermeden gidemezsin diyordu şimdi ben ona izin vermiyorum"
Cama yaklaşarak

"Hadi kalk Emre Karayel.vsen Emre Karayelsin bir mermimi seni yıldıracak hem beni ve kızımızı bırakıp gidicekmisin onun adını sen koyucaksın birlikte koyucağız sen hayatımı değiştirdin ailemin yokluğunun acısını unuturdun onların acısını unuturdunda bu sefer kendi acınlamı yıkacaktın beni kalbimj aldın götürdün sende kaldı kalbim seni seviyorum adamım "

Yanaklarım ıslanıyordu ağlıyordum birden minik meleğim ağlamaya başladı acıkmış olmalı odaya gittim emzirmek için

(Kuzeyin ağzından)

Kankardeşim abim içeride yatıyordu benim tek yapabildiğim burda eli kolu bağlı duruyorum

"Abi hadi kalk be sen tenbeliği sevmezdin hadi kalk . kalkta sana bunu yapanı bulalım " ama bunu yapanın kim olduğu aklıma geliyordu

MURAT ŞEREFSİZİ!!!

O günden sonra uslanmadı hala ama onu bulursam hesabını öbür tarafa ihale edicem

ulan
Onu bulunca geberticem

Dur bir dakika yağmur tek kaldı cebimden telefonu çıkarıp hazalı aradım ve yağmurun yanına gelmesini söyledim ve yağmurun kaldığı odaya yürüdüm kapıyı vurdum

SERSERİ AŞIK  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin