Zandra is a typical girl, who have her everyday mission: 'See crush before going home.'
Isa lang naman siya sa mga studyante sa Class F na nangangarap na mapunta sa Class A.
The question is, HOW?
Kasi para sa kanya, 'Studying is boring and sucks'
He...
"Baby Zara! We're now here! Please go downstairs." I just heard my Mom's voice so I ran out quickly. Wait, Baby Zara daw? Kadiri talaga si mommy.
Mabilis akong nakababa, just to see them na-miss ko talaga sila.
"Mom, Dad! I miss you both!" I said and hugged them.
"We miss you too baby," sabi nila ng sabay.
"Ahh Zara, we invited you're auntie Kate here for the dinner with her sons actually. I just missed being with them," she said and then napahinto ako dahil may narealize.
"Okay... w-wait, may anak si auntie?" mahina kong bulong pero narinig parin nila, "Bakit hindi ko alam?" patuloy ko.
"You didn't know?! God Zara! We've been closed to them for 5 years for god's sake!" she shouted. Nabigla ako sa sigaw ni Mommy.
"Hon don't shout to our daughter you know Zara and besides, she mostly stayed in her room and we never let her play outside." My dad calm my Mom down.
"But still! Bakit hindi niya alam ang simpleng bagay na iyan? Auntie niya 'yon!" she said angrily.
"Ah Mom pasensya na, I didn't really know that one...and besides wa-wala namang nagsabi, " I said honestly.
"No baby," sabi agad ni Dad.
"Haay..." she sighed heavily, "Okay, but next time Zara, please have care to your surroundings on what is happening, okay?"
"Yeah I will," marahan kong sagot at tumago.
Yeah mom's right, hindi ko alam na may mga anak pala si Auntie Kate, closed namin sila and magkapitbahay lang naman kami kung alam niyo lang. Palagi kasi akong nakakulong sa room ko at parang walang pake sa mundo. I'm such a bad daughter really, kung malaman to ni Auntie baka madisappoint siya sakin eh gusto pa naman ako nun. Ang sama ko talaga.
~ Drei's POV
"Drei, get ready for the dinner later at your Auntie Sam," sinabi agad ni Mom pagdating ko sa bahay.
"Mom, I've told you already that I don't want to go," sinabi ko agad.
Kaninang umaga pa kasi niya sinasabi ang tungkol dun at hindi ako pumapayag.
"Drei! It's just for once!" my Mom protested.
"But Mom! I have many projects to do right now!" I suddenly shouted pero hindi naman gustong masigawan si mama.
"Is that so? Okay, I won't force you this time."
"Thanks Mom."
"What about you Kevi? you're just playing over there." Mom asked Kevi, my younger brother by the way.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Mom just like kuya, I have too many assignments to do later and I don't have any appetite to go to that dinner. So, I don't want to go too." Napa-ngisi nalang ako sa excuses na ginawa ni Kevi, so like me and so stubborn as always.
"Oh God! So dissapointing to Sam's Family." halatang naiinis na siya, "Okay, me and your dad are the one who are just going tonight, but next time huh please cooperate, understand?"
"Yes Mom!" Kevi said.
And I just nodded to her at umalis na siya. Umakyat na ako sa taas.
Nagbabasa na naman ako ng mga libro, wala kasing magawa eh, may interest kasi ako sa mga libro. Excuses ko lang yun kanina, wala kasi akong ganang pumunta eh. Sa terrace ako pumunta at umupo sa malaking upuan na kahoy dito. Gusto ko kasi ng mahangin at kitang-kita ko dito ang bahay nilang Auntie, magkaharap kasi ang mga bahay namin at kita kung anong ginagawa sa kabilang bahay.
~ Zandra's POV
"Hello po auntie Kate and uncle Van." Pagbati ko nung dumating na sila at nagmano pagkatapos. Teka, sabi ni Mama isasama niya ang kanilang dalawang anak? Bakit wala namang ibang dumating maliban sa kanila? Baka susunod lang sila siguro.
"Hi baby Zara!" Here we go again, anong bang meron sa baby? Nakakadiri naman, pareha talaga sila ni Mommy.
"Ah auntie, hindi po ako komportable pag-tinatawag na baby, naiilang kasi ako eh." sagot ko.
"Ah ganon ba? Okay Zara na lang, ganyan din ang mga anak ko pagtinatawag ko silang baby, bakit nakakadiri ba yun?" tanong pa niya. Ngumiti na lang ako.
"Ah hindi naman po sa ganun, sadyang hindi lang bagay sa amin eh," pagsagot ko at napakamot sa batok ko.
"Oh sige ikaw bahala, teka nasan si Mommy Sam mo?" tanong ni auntie, si uncle naman hindi nagsasalita sa tabi.
"Ah nasa kitchen po, naghahanda para sa dinner natin," sagot ko. Ako kasi ang nagbukas ng gate nung nag-doorbell sila.
"Ahh ganun ba? Sige tutulong nadin kami ni Van sa kanila."
I just smiled to them. Pumunta muna ako sa gate, baka sumunod na ang dalawa niyang anak.
Bakit ganon? Parang wala naman atang dadating. Kanina pa ako dito sa labas ng gate ha. Psh, siguro hindi na sila pupunta baka may ginagawa sila o ayaw lang nila. Kaya sinirado ko nalang ulit ang malaking gate namin.
Sayang naman, hindi ko pa makikilala ang mga anak nilang auntie. Ano kayang istura nila, gwapo din kaya sila? Magaganda't gwapo kasi ang magulang nila eh. Huwag mong sabihin, hindi ko pa rin sila makikita ngayon? Ayy bakit ba kasi ang tanga ko? Palagi kasi akong nakakulong sa kwarto eh, kaya ayan, walang kaalam-alam kung sino sila.
Pero bago ako tumalikod, may nakita akong lalaki sa terrace sa taas nila. Lumingon ako ulit para tignan kung sino yun, pero tumalikod na siya at papasok na sa loob. Hindi ko masyadong nakita dito sa puwesto ko, ang dilim kasi at parang pamiliar siya sakin pero hindi ko alam kung sino. Sino kaya yun, nakakacurios naman baka yun na ang isang anak nila ah. Napa-iling na lang ako dito.
Sumunod na ako sa loob, nagugutom na rin kasi ako sa kahihintay.
Grabe, dapat magbago na talaga ako, hindi ako magiging matagumpay nito eh. Aish!
~ Hey there!
Nakaexperience na ba kayo tulad ng kay Zandra? Na walang kaalam-alam na may anak na pala yung auntie niya, eh magkapitbahay lang naman sila. Weird right?
Btw, thank you for reading and I hope you like it!
And also please don't forget to comment if you want, and please vote also, and if you want to share go on!
