Chapter 16

5 1 0
                                    

Drei's POV

I see the changes of Zandra. She became serious in studying, it's started when the last time I checked her quiz and she got 2 over 5, but then she was so happy about that and I asked her why she is like that? Her reason is because she rarely got two correct answers in a test or a quiz. 

Haay kawawang bata, napa-iling nalang ako.

So yun nga, naging seryoso na siya, it's weird tho. Minsan nga nakikita ko siyang nag-memorize habang hawak-hawak yung binigay ko sa kaniyang notes. Si mama naman sobrang saya, napansin din nila, eh kapansin-pansin naman talaga yung galaw niya. 

Until now, patuloy parin yung pagtuturo ko sa kanya gabi-gabi. Hindi ko na siya masyadong pinapagalitan dahil nag-improve talaga siya, palagi niya akong sinusunod. Palagi siyang nagtatanong kapag may hindi siya naintindihan at yun ang gusto ko para hindi masayang yung pagtuturo ko sa kanya. 

Nung isang gabi nakita kami ni mama na sabay nag-aral, yung reaksiyon niya? Ayun parang isang dalaga, kinikilig masyado. She takes a picture whenever she likes and she always gave us midnight snacks at the same time. Tss.

~

Zandra's POV

Actually, hindi ko na alam kung anong nangyayari sa akin ngayon. I mean, kailan pa ako naging seryoso sa pag-aaral? Anong nakain ko? Hindi ko maiwasang magtaka sa mga ginagawa ko lately, minsan nga tinatanong ko ang sarili ko kung ako ba talaga ito.

Pero hindi ko maiwasang maging proud sa sarili, I'm improving now and it feels great! I never thought that I can be like this, it's Drei's fault surely. Naging malaking epekto siguro ang pagturo niya sakin eh, and I am thankful for that. Dahil sa pagturo niya sa akin, may chance pa akong mapasok sa top 100 at mapunta sa Class B. Malapit na kasi ang 1st grading examination, at every grading may chance kang malipat sa higher class if you're belong in the top 100. All the students in the same level have the chance to get in the top 100, sila yung mga masisipag at matatalino sa level. Gusto ko ng masali sa listahan, aside sa makagraduate ako at makita si crush sa malapitan, gusto ko din na maging proud yung mga magulang ko na nasa heaven na at maging masaya sa kalagayan ko ngayon at masatisfy sila kahit hindi ko na sila kasama.

"Bye po! Una na po ako," pagpaalam ko sa kanila. Kinuha ko na iyong bike ko at yun na ang gagamitin ko papuntang school simula ngayon.  Ah nakalimutan ko, marunong na din akong magbike ngayon. Hehe...

Hindi ko kasama si crush kasi magagalit na naman yun. Haay sad lype!

Inilabas ko yung earphones ko at magsoundtrip nalang para hindi boring. 

[Now playing: Beautiful by Crush (Goblin Ost)]

(You can play the song below if you like)

Ah, I'm actually an addict of Kdramas. I'm fond of watching it, super!

Naki-sing along na din ako, alam ko na yung lyrics eh and beside I'm half Korean so naintindihan ko naman.

~

Habang nagdi-discuss si Sir, nakikinig ako at pasimpleng nagtake down ng notes. Oo, nakikinig na po ako ngayon.

Nagbigay na siya ng example sa board, nagtanong pa nga siya kung may makasagot ba daw. Napa-roll eyes na lang ako, eh wala ngang balak makinig ang mga classmates ko eh. 

Patago naman akong nag-answer, naituro na kasi ito ni Drei kahapon eh. Pero ayoko namang magtaas ng kamay, ayoko lang talaga ng atensiyon at baka mahimatay pa yung teacher namin kung magtaas man ako ng kamay dahil ni minsan wala talagang sumasagot sa kaniya eh. Napa-iling na lang ako sa naisip. 

Seeing You Is EnoughTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon