Chapter 17

10 1 0
                                    

Zandra's POV

"Woah... I didn't know there's a treehouse exists here."

I was taken aback when there's some boy who just appeared in my treehouse! OHMYHOSH! How did he know? This small treehouse is not easy to find because it's literally a camouflage with the surroundings and can only be seen at the back of this big tree. Makapal din masyado yung dahon eh. But then he...

"Te-teka, wh-who are you? How did you get in here?" kinakabahan kong tanong sa kaniya. He's just my schoolmate thank God, akala ko kasi magnanakaw eh. Ang gwapo naman niyang magnanakaw.

"Oh! Hi there! You also know this place?" mangha niyang tanong at nagulat pa siya nang makita niya ako.

"Uhm actually... it is mine." Aish, bakit ba siya nandito?

"It's yours? I thought it's also one of the school's property."

"Ah... my Dad builds this house just... for me."

"Really? Wow, it's pretty nice actually," masaya niyang sabi while nilibot niya yung paningin niya sa loob, "Mabuti na lang napunta ako dito ng malapitan at nakita ko pa yung hagdanan dun sa baba kaya nagtaka talaga ako hahaha."

Haay nababahala ako, paano kung maisipan niyang pumunta na dito pag gusto niya. Huhuhu wala na akong peace place dito sa school!

"Ahh... pwede ka na bang umalis? Nagre-review kasi ako eh." Ah oo nga pala, nagre-review ako kanina bago pa siya nagpakita, na disturbo tuloy ako. Psh.

"Oh sorry! Pero pwedeng dito muna ako? I promise I'll keep quiet or I can help you if you want."

Aish, ang kulit niya! Hindi ako kumportable at nahihiya ako dahil hindi ako marunong makipag-socialize.

"I'm Nick by the way, Nick Young." Nabigla ako nung nagpakilala siya, nilahad pa niya yung kamay niya.

" Nabigla ako nung nagpakilala siya, nilahad pa niya yung kamay niya

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Ah... Zandra Choi." I reached his hand for a handshake.

"Cool, let's be friends from now on okay?" Natulala ako sa sinabi niya. I'm speechless!

Friends? Gusto niyang makipagkaibigan sa akin? Shock was shown all over my face right now if you know. First time kong makarinig ng ganun, yung may nag-offer na makipagfriends. 

"Hey..." 

Napabalik ako sa mundo sa tawag niya, "Huh?"

"I said, let's be friends. You okay with that?"

Ngumiti ako, "O-okay, friends." 

Gosh! Ang saya ko! Finally may friend na ako!!! Huhuhuhu I wish my parents were still here para masabi ko sa kanila, I know masaya sila para sa akin.

~

Geez! Nastre-stress na ako, bukas na kasi yung 1st grading examination namin eh! Huhuhu It's so fast approaching, akalain mo yun bukas na.

Seeing You Is EnoughTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon