Karanlık çöktü yine hayallerime.
Kalbim bin parça.
Yalnızlık vuruyor gönül kapımı.
Gitmeler biriktiriyorum sarı sandıklarda.
Güneş küskün nicedir bana,
Doğmuyor sabahlarıma.
Lügâtımdaki kelimeler yetersiz,
Kalbimi anlatmaya.
Mai bir düş kurdum,
Çocuk kalbimden.
Düşlerim pamuk şekeriymiş,
Avuçlarımda eriyip gittiler.
Karanlık çöktü yine,
Kalbimin en ücrâ köşelerine.
Araftayım sanki.
Ne kendimdeyim,
Ne de hiç bir yerde.
Nefesim ağır geliyor ciğerim.
Ölümü soluyor kalbim.
Karanlık çöktü yine geceye.
Asıl karanlık gecede değil sanki,
Kalbimde.
#SümeyyeKöse
