Gün usulca karardı dünyamda.
Gece efkârıyla vurur kalbime.
Pencere de solgun menekşelerim,
Unuttun bizi diyorlar.
Gün usulca karardı kalbimde.
Issız sokaklarda yürürüm,
Geceye aldırmadan.
Kendi yalnızlığım da boğulurum.
Pencereleri karanlık evler.
Yalnızlık hüznü var şehrim de.
Gün usulca karardı kentte.
Bir ben yalnız,
Bir benim mutsuz sanırken.
Baktım ki.
Tüm sokaklar,
Şehrim mutsuz ve yalnız.
#SümeyyeKöse
