Yüreğim senli cümlelere sürüklüyor beni.
Elimde kalemim.
Yine sen diyerek başlıyorum söze, Ama devamını getiremiyorum sözcüklerin.
Sen diyorum ve yitiriyor tüm sözcükler değerini.
Üsküdar sahiline gidiyorum arasıra.
Bilirim ne çok sevdiğini denizi ve martıları.
Birlikte gittiğimiz çay bahçesine düşüyor yolum.
Her zaman oturduğumuz masaya ilişiyor gözlerim.
Sanki sen karşımdaymışsın gibi, Oturup hasbihal ediyorum hayalinle.
Güllerden güzel gülüşünü düşünüyorum.
Tebessüm kaplıyor birden çehremi.
İstanbul küsgün gidişine.
İstanbul dargın bana,
Onu sensiz bırakışıma.
Oysa istanbul bilse suçlu ben değilim.
Bilse senin ondan kaçtığını,
Belkide hayalin gezemezdi sokaklarında.
Bak işte yine,
Üsküdarda o çok sevdiğin çay bahçesinde yalnızım.
Elimde kalemim,
Kafamda senli cümleler.
Dalıp gitmişim uzak diyarlara.
#SümeyyeKöse
