Sen geldin aklıma ansızın.
Sonbahar da dökülen yapraklar misâli,
Sararıp soldu yüreğim.
Kuşlar terkedip gitti şehrimi.
Hâzân gülleri sardı gönül bahçemi.
Gözlerim senli diyârlarda esir kaldı.
Sayfalara sığmadı yüreğimin çığlıkları.
Yazdım, yazdım da yetmedi,
Lügâtımdaki kelimelerim seni anlatmaya.
Kalbimin kelebek çırpınışlarını göremedin.
Öyle uzaktı ki kalbin kalbime,
Değmiyordu sözlerim yüreğine.
Hayat bir film şeridi gibi,
Akıp giderken gözlerimin önünden.
Filmin en hüzünlü sahnesinde,
Sen çıktın karşıma ansızın.
Ve kalbim gülümsedi,
Bir çocuk masumiyetiyle.
Huzuru buldum dedi seninle yüreğim.
Baharı tanıdım seninle.
Hâzân gülleri yerini papatyalara bıraktı.
Kuş cıvıltıları sardı şehrimi.
Birgün ansızın gittin,
Tıpkı geldiğin gibi.
Ama aklımı da,
Kalbimi de terketmiyorsun.
Sen geldin aklıma yine ansızın,
Ve kalbim acıdı.
#SümeyyeKöse
