Uitgehuwlijkt.

Hoofdstuk 14

Ik werd wakker en ik zag yassin niet, ik stond op en ik ging even douchen. Ik ging me lange haren kammen en deed even me huiskleren aan. Ik ging naar de woonkamer en zag yassin niet, ik liep naar de keuken en zag yassin ontbijd maken. Ik zag aarbeien , kiwi daar had ik zo zin in. Yassin kwam naar me toe en gaf me een kusje. "Goeiemorgen schatje" en hij ruikte aan me haar . " ga zitten ik heb pannenkoeken gemaakt en fruitsalade" we gingen eten, " schatje ik kan vanavond laat komen op de verlofingsfeest van je broer, ik probeer snelmogelijk te komen" ik knikte en en we gingen door eten , ik pakte me jurk en mijn schoenen en sieraden en ik deed in me tas. Ik ging me omkleden en yassin bracht me naar me ouders. Me moeder zat net als altijd te stressen en belde de moeder van romeysa op waar ze bleven want ze zouden naar de zaal gaan om te kijken als alles compleet was. Romeysa en ik gingen naar de makeup stylist en kapper. Mo zou fatima daar afzetten zodat we met zn 3e daar zaten. Ik wou dit keer gaan voor de kardashian look. Vond ik wel leuk om te doen. Toen ik klaar was moest romeysa nog haar , haar doen. Fatima en ik gingen even buiten zitten want het was zo druk dat je geen zuurstof kon halen. Fatima zag mo en riep hem. " MO WE ZIJN BIJNA KLAAR" en hij kwam naar ons toe. " jullie zijn prachtig " maar hij keek allen naar mij, shitt mo wat doe je ? Kijk naar je vrouw niet naar mij dacht ik. " Mo waarom kijk je naar Aysen?" En hij keek gelijk naar fatima. " nee ik zie haar bijna nooit met make-up dus daarom keek ik" leugen hij zag me 2 keer. Maarja toen kwam romeysa. Omdat ik niet achter kan zitten vanwegen me baby, moest ik voor. Toen fatima en romeysa diep in gesprek waren. Vroeg mo hoe het met me ging. Ik voelde dat me baby schopte en ik zei " mo kijk voel hij schopt " en hij legde zijn hand op me buik. Het liefst wou ik het met yassin delen maar hij werkt. " mashaAllah deze kleine man gaat wel druk worden" ik lachde en we kwamen bij mijn ouders huis. We gingen naar binnen en romeysa fatima ik gingen omkleden, ik ging een mooie blauwe jurk met glitters aandoen, met bijpassende hoofddoek en ik deed me ring om en me ketting. De mannen waren ook omgekleed en gingen wachten op fatima en romeysa. Hun gingen als eerst naar meneden omdat mijn man er natuurlijk niet was.. Daarna ging ik naar meneden. Mo keek me aan en zei fluisterent dat ik er prachtig uitzag en ik ging met mo en fatima mee, fatima ging nu voorin zitten omdat ik de ruimte had achterin. Fatima vertelde wat we deden aan mo,maar het intreseerde hem niet en begon via de spiegel mij elke keer ankijken. Toen we bij de zaal kwamen. Gingen we een plekje zoeken. Omdat ik niet ga dansen van mijn man bleef ik zitten. En toen kwam er een slowliedje. Iedereen ging slowen.. En jahoor ik zat. En opeens kreeg ik krampen het deed me te pijn en ik deed me hakken uit en ik ging naar de wc toe. Ik probeerde yassin te bereiken maar hij nam niet op.. Ik riep me vader en ik zei dat ik weéen kreeg. Me vader wou een man roepen maar mo kwam rennend aan en nam me mee naar zijn auto.. "Mo snel alsjeblieft " ik pakte mo's hand vast en ik zag dat hij er alles aan deed om snel te zijn.. Maar me water brak " MO GA AAN DE KANT PARKEREN " schreeuwde ik deed de deur open en ging op de achterbank liggen. " mo luister goed ik ga persen en jij trekt de baby er uit" ik ging persen. Nog harder.. Nog harder en ik hoorde gehuil van me babytje en deed meteen de deken om de baby en we gingen naar de ziekenhuis. De zusters namen de baby mee. En mo wou me vader bellen.
" niet doen laat ze genieten" en hij stopde de telefoon in de zak. Me man was er gewoon niet maar mo, hij heeft zijn vrouw daar gelaten en naar mij toegekomen en ik moest harder huilen. Mo gaf een kus op me voorhoofd en vertelde dat alles goed kwam..

Volgende dag
Mo had blijkbaar me ouders gebeld , en me moeder hield me zoontje vast. Ik was blij dat de mensen die van me hielden bij me waren " waar is yassin?" Me vader keek me aan en blijkbaar heeft niemand hem gebeld maar hij is niet opkomen dagen. Hajar en burak waren er "burak waar is yassin" vroeg ik gestrest en hij beantwoorde niet..
" WAAR IS YASSIN" vroeg ik weer en iedereen probeerde mij te kalmeren.
Want hij is blijkbaar overleden hij had een auto ongeluk. Toen mijn zoontje was geboren was hij overleden. Ik moest huilen "NEEEEEE" ik wist niet wat ik moest horen en ik viel flauw. Me moeder zat te schreeuwen en ik zag yassin " mijn lieve vrouwtje zorg goed voor onze zoon ik hou van je " en hij verdween..