Uitgehuwlijkt.

Hoofdstuk 17

De pitzaa was gekomen en abdullah ging op de grond spelen. " je gaat me alles vertellen wat er gister avond is gebeurd" hij keek me rood aan " ik uuhh ik ja niks ik had allen gedronken dat was het" zei hij en ik keek hem boos aan " Mo jij drinkt nooit, wat heb je gedaan als je niet antwoord pak ik abdullah en we gaan het huis uit" zei ik boos. En hij schrok van me woorden.
" Oke we zijn naar de lounge gegaan en we kwamen oude vrienden van ons tegen, burak en ik gingen naar een kroeg en we gingen drinken, ondertussen kwamen wel meiden naar ons toe maar ik stuurde ze weg, burak ging elke keer naar de wc met een meid , toen het laat werd wou ik weg gaan maar dan kon niet ik had geen auto bij me het was zijn auto. " zei hij schamend en ik schrok wat hij zei. Burak zit aan wijfen, hoe durft hij zo iets te doen. " geef me de nummer van burak" zei ik en maar hij weigerde, toen ik boos werd en ik weer vroeg naar de nummer gaf hij het uiteindelijk. Ik ging naar de keuken en belde burak op " Morgen naar het bloemenpark om 2uur" zei ik snel en in hangde op. Hij gaat boeten hoe durft hij, ik was zo boos en ik ging rustig zitten mo vroeg wat ik ging doen en ik zei dat ik met hem ga praten eerst wou hij niet dat ik niet met allen was maar ik zei dat ik me vriendin dit niet aandoe hij knikte en kwam naar me toe en hij gaf me een knuffel, ik legde abdullah en ging liggen en ik legde me hoofd op zijn benen. " aysen ik hou van je sorry dat ik ging drinken ik zou het nooit meer doen" zei hij en hij gaf me een kus op me voorhoofd. Ik vergeefde hem en we maakte een leuke avond van hij tilde me op legde me in bed. Hij ging me zoenen, maar ik wou niet vrijen ik was te moe maar toch wou hij, uiteindelijk na het vrijem lagen we halfnaakt in bed en hij duwde mij tegen zijn lichaam aan en pff me borsten deden te pijn maar hij vond het fijn.. Ik viel uiteindelijk in slaap..

Volgende dag
Ik werd wakker , wat was ik gek op mo hij slaapt zo schattig en ik kleedde me om ik maakte melk voor Abdullah klaar en ik maakte een ontbijd voor mo, hij moest werken. Ik bracht abdullah naar peuterspeelzaal. En toen ik naar huis terug liep werd ik alweer gebeld.
Ik: Hallo met wie spreek ik?
Hij heigde op de achtergrond.
Onbekend persoon: ik mis je stem, ik mis je zo erg.
En hij ging op.. Het begint nu echt eng te worden wie is dit? Wie kan dit zijn? Ik kwam thuis en vertelde over dat een onbekend persoon mij belde. Hij zei dat hij dat niet was en dat ik voortaan niet moest opnemen. Ik gaf hem een zoen en hij sloeg op me kont. Hij deed zijn jas aan en ging de deur uit want hij ging naar werk. Ik kleede me om en deed lichtjes me make-up op, ik deed me jas aan en ik pakte de trein en ik ging naar het bloemenpark waar burak zou komen
Bling en ik kreeg een berichtje
Mo: als er iets gebeurd bel je ne direct en ik kom er meteen aan.
Ik deed me telefoon in me tas en ik zat op het bankje en ik zag burak aankomen lopen.. " Hey alles goed" zei hij en ik keek hem boos aan " hoe durf je vreemd te gaan waarom doe je dit haar aan, jullie hebben prachtige kinderen wat mankeert jou" zei ik boos. En hij keek me met grote ogen aan. " als zei mij geen aandacht geeft en elke dag strest om eten en kinderen, tuurlijk onze kinderen zijn belangrijk maar ze kijkt me niet eens aan, ze maakt nauwlijks eten" zei hij. En ik keek hem heel lang aan het werd stil.. " geef haar aandacht dan geeft ze terug waarom doe je zo moeilijk, Burak ik geef je 1 kans als je dit verpest dan vertel ik alles aan hajar" en hij knikte. Hij gaf me een hand en ik liep naar station, er kwam een auto langs en iemand trok me in de auto. Wat gebeurd er wie zijn dit ? Wat willen ze van me iemand me ogen waren geblind doekt en me mond hebben ze vastgeplakt met tape. Ik was zo bang dat ik me baby verloor. En ze namen me ergens mee. Ik werd in een kamer gegooit en ze deden de deur deur opslot " DOE DE DEUR OPEN" schreeuwde ik. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik schopte en schreeuwde maar niemand deed de deur open.
Uiteindelijk ging de deur open..
En ik kon me ogen niet geloven ...
Hij.. En begon te huilen..0