İNTİKAM VAKTİ

Uğraşılmaz

Jhon içeri  girdi. Nathasa da içeride bi şeylerle uğraşıyordu.

"Eğitim yerimiz burası. " dedi Jhon.

"İyi. Tamam. İlk önce neyle başlıyoruz?" dedim. Jhon yürümeye başladı onu takip ettim. Sonra bir basketbol sahasına girdik.

Basketbol??

Jhon elime bir basketbol topu verdi.

"At" dedi karşıdaki potayı göstererek.

Ona baktım ve

"Ne yani? Benim silah falan kullanmam gerekmez mi? Adamın kafasına basketbol topuyla vurursam ölmez" dedim.

Jhon kahkaha attı ve

"O kadar hızlı değil. Önce ısıncaz" dedi. Aklıma fikrim geldii.

Ben daha önce basketbol kursuna gittim. Harika basketbol oynuyorum. Hatta bazen potaya bakmadan attığım bile oluyor. Beni milli takıma falan çağırdılar da ben gitmedim. Kim uğraşacak??

Ama Jhon un işini zorlaştırmak için berbat oynaya bilirim. Evet belki benimde işim zorlaşacak ama işin ucunda Jhon u sinir etmek varsa her şeyi yaparım.

"Tamam" diyerek topu elime aldım.

Bi oraya bi buraya atmaya başladım.
Jhon ara sıra

"Ohoooo işimiz çok zor" tarzı bir şeyler diyordu. Evvet zaferr.

Yaklaşık yarım saat orda numara yaptım. Jhon yanıma geldi ve  elimdeki topu alarak potaya tek seferde attı.

"Böyle atacaksın" dedi sonra topu elime tutuşturdu. Ve arkasını dönüp gitmeye başladı. Sinirlendim ve

"Sen kendini ne sanıyorsun ya?" dedim.
Arkasını döndü ve sırıtarak bana baktı. Yanıma gelip hafifçe eğildi. Tam ağzını açıp konuşacakken  sözünü kestim

"Ulaşılmaz olduğunu sanıyorsun değilmi Jhon?"

Ağzını kapatıp diyeceklerimi dinelemye başladı. Elime tutuşturduğu topu bakmadan, sadece Jhon un kahverengi gözlerine bakarak potaya attım.

Jhon un yüzündeki ifadeye bakılırsa basket atmıştım.

"Ulaşılmaz değil,uğraşılmazssın" diyerek onun omzuna çarpıp gittim. Nathasa sahanın kapısında beni bekliyordu. Alttan elini çakmam için uzattı. Bende ona karşılık verdim.

Ben yanından geçerken bana

"Kızım süpersin yaa" dedi. Bende yürürken

"İşim ne ?" dedim.

Jhon un şu anki yüz ifadesini çok merak ediyorum. O yüzden arkamı dönüp geri geri yürürken Jhon a sinir bir şekilde sırıtıp  göz kırptım. Ve önüme döndüm.

Kahretsin! O nu çok fena bozdum! Kendimle gurur duyuyorum.

Mahzen gibi yerin kapısından çıkınca kendi kendime mırıldandım.

"Victoria 1- 0 Jhon"...