Living with Lights (Completed)

Chapter 9: Agony

[Kennie's POV]

7:20 PM sa Kuala Lumpur I recieved a Call... 

*Jensen Calling*

"Oh napatawag ka Jensen?" "Kuya, si Mama..." - Jensen Hindi ko alam kung ano o bakit pero dali - dali akong nagimpake at bumalik sa pilipinas. Hindi na ako nakapagpaalam kay Prof Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may nangyareng masama kay mama...

***

Pagkadating na pagkadating ko sa bahay, nasalubong ko agad si manang Jolie, "Good Morning po Sir Kennie" ang nanghihinang bati sa akin niya sa akin habang binabalik ang sa pagsira ang gate. "Si mama?' ang tanong ko sa kanya. " Nasa kwarto po, kasama si Sir Jensen" 

"Ah, sige salamant manang Jolie." nag nod lang siya. Dali-dali akong nagpunta sa kwarto ni Mama Anne. Pagbukas ko sa kwarto, nakita kong nanghihina na si Mama, at nakahiga sa kama. Nakita niya ako at ngumiti si ya sa akin. "ku-musta yung flight mo sa... Malay-sia anak? Maram-i ba kay-ong napun-tahan? Mag-anda ba doon sa Malaysia? Sana isam-a mo ako sunod ha?" ang pilit niyang pagsasalita. Hinang hina na si mama, pero nakikita kong hindi ito sagabal para sa kanya. "isasama kita sa susunod mama... kaya magpagaling ka ma ha?" ang pabiro kong sabi sa kanya, hindi ko namalayang humahagulgul na pala ako ng iyak.

"Bakit ka umiiyak ken-nie?" ang tanong niya sa akin. "Wala mama, Masaya lang ako dahil nakikita kong lumalaban ka, magpahinga ka ha?" Bahagya kong pinunasan ang buhok ni mama at hinintay na makatulog siya. "Sabi ng doctor, kaunti nalang ang araw na makakaya ni mama, hindi na daw siya tatagal kuya..." – Jensen :(

"Sana makasama pa natin si mama ng matagal Jensen, sana..." 

"Sige kuya may pasok pa ako, baka ma late na ako sa philosophy na subject ko eh"  - Jensen 

"Sige ingat ka Jensen!" Naisip kong marami pala akong pagkukulang sa kapatid ko pati narin kay mama. Ayoko umiyak, pero nalilito na ako ngayon, anong gagawin ko? Naalala ko tuloy si Keshia, sana okay lang siya dun sa korea, sana naman ay masaya na siya sa kung ano siya ngayon. Naghihirap na si Mama, pero andun si Papa, masaya kasama ang ibang asawa niya, bakit ba ganun siya?

Hindi ko naman masisisi si mama dahil, mahal lang talaga niya si papa, pero ganun ba rin siya kamahal ni papa? Pero ang hindi ko lang maintindihan, ay kung bakit hindi man lang nacoconsensiya si papa sa mga ginawa niya ni mama? Bakit di niya kayang mahalin si mama gaya ng pagmamahal ni mama sa kanya? 

* Professor Mendes Calling *

"Hello Sir?" 

"Asan kana Kennie? Ikaw nalang ang kulang sa party?" 

"I'm sorry sir, i afraid hindi na ako makakasali sa farewell party ni Keshia"

"Bakit naman iho? may nangyare ba?"

"Bumalik na kasi ako sa Philippines sir, hindi na ako nakapagpaalam sa inyo dahil may urgent kasi na nangyare kaya kailangan kong bumalik dito sa pinas." 

"Ano? bakit iho? anong nangyare? maysakit ka? naaksidente ba yung kapatid mo?"

"Salamat sa concern Sir Mendes, pero kasi ang totoo niyan, nanghihina na si Mama, sabi kasi ng doctor ilang araw nalang ang itatagal niya, kaya bumalik ako, at saka may mga aasikasuhin din ako dito... I'm sorry talaga Sir." 

"Ganun ba iho? nako sana sinabi mo ng maaga, para naman ma sabi ko rin sa mga classmates mo ang problema mo ngayon" 

"Wag sir, kung maari, pwede bang sa atin nalang ito? ayokong malaman ni K- ay ng Classmates ko ang nangyayare sa akin ngayon."

"Naiintindihan kita Kennie, sige, sa atin nalang ito, pero kung sakaling kinakailangan mo kami ng mga ka-klase mo, nandito lang kami." 

"Salamat talaga Sir Mendes."

"Sige bye." Pagkatapos kong makausap si Sir Mendes lumapit si Manang Jolie sa akin. 

"Bakit po Manang. May kailangan ka?"

"Sir, may  tawag galing kay Sir Aron" bumaba ako galing sa kwarto ni mama sa second floor para puntahan ang telepono. 

"Hello"

"Ahh, Sir Kennie? Si Iyah po ito, sabi ni Sir Aron magpapadala daw siya ng pera para sa libing ni Mrs. Lim"

"Paki sabi sa kanya hindi namin kailangan ang pero niya, at pakisabi narin na buhay pa si Mama, wag mong kalimutan sabihin na wala siyang kwentang ama!" Ni hung up ko ang telepono at tinapon ito sa sofa. "walang kwenta!" Papunta na sana ako pabalik sa kwarto ni Mama ng biglang tumunog ang cellphone ko...

* Keshia Calling *