Living with Lights (Completed)

Chapter 28: The Ominous

[Kennie's POV]

"JENSEN!!!" ang sigaw ko habang papalapit sa kwarto niya. Lumabas siya at gulat na gulat. "Bakit kuya? Anong problema?" nilapitan ko siya at hinawakan ng mahigpit ang collar ng t-shirt niya, parang gusto kong makasuntok ng tao sa oras na yun.

"Pare huminahon ka!" ang awat sa akin ni Jarred. "Sabihin mo nga sa akin anong kinalaman ni Julian kay Vienese?!" "Boyfriend ni Ate si Julian noon!" hindi ako naniwala sa sinabi ni Jensen, alam kong may itinatago pa siya sa akin. "Sabihin mo sa akin ang totoo!!!""si... si Julian ang dahilan kung bakit nawala na sa buhay natin si ate Vienese kuya!"

"Ano?!" - Kennie 

I knew it! alam kong maynililihim sa akin yang Julian nayan, dapat ilayo ko si Keshia sa kanya!

"HINDI TOTOO YAN!" 

Napalingon ako sa likod ko at nakita ko ang galit na gailt na mukha ni Keshia. Tumakbo siya papalabas ng hotel at sinundan pa namin siya, "Keshia bumalik ka dito! Keshia please let us explain!" ang tangi kong nasabi pero too late na dahil isinakay na siya ni Julian papalayo. Oh noo, this can't be! 

[Keshia's POV]

Nagising ako hawak hawak ang ulo ko, nahihilo ata ako, napansin kong nasa isang isolated place ako, alam kong hindi ito korea, nasa... nasa Jeju island ako... "gising ka na pala" napatingin ako kung saan nanggaling ang boses ng lalake... that very familar voice. "Julian?" I asked to the man in the dark corner. "ako nga Keshia... ako nga" gusto ko siyang puntahan pero nanghihina pa ako at nung ginalaw ko ang kaliwang braso ko naka chain pala ang mga pulso ko.

"Julian, asan ka? magpakita ka sa akin." then he went out of the shade tapos nakita ko ang kanyang pale at tiresome face, "anong nangyare sayo?" ang tanong ko sa kanya. "wala namang nangyare sa akin ah?" parang balisa siya kung makapagsalita. Parang he's not the Julian that I know. "Julian? Julian anong problema?" natatakot na ako sa kanya, "Julian nagdadrug kaba?!" ang sigaw ko sa kanya. "nag dadrugs? hahaha natatawa naman ako sayo Keshia, of course not! ang taninging drug lang sa buhay ko ay ikaw... ikaw ang aking buhay alam mo ba yun?" I know he's not himself.. "Julian mag-usap tayo, please pakawalan mo ako.." galit siyang humarap sa akin tapos sinigawan niya ako "Don't you dare Vienese!" 

I can't believe it, akala ko hindi totoo ang sinasabi ni Jensen, all this time? I was being a friend to a killer? tapos killer pa ng kapatid ng boyfriend ko? "I-kaw? ikaw ang pumatay kay Vienese?" I was trembling as I asked that question to him. Parang natauhan siya at bumalik sa kanyang nanghihinang Julian "ako nga... pero hindi, hindi ko naman yun sinasadya eh, I'm so much inlove to the extent na napatay ko yung mahal ko" hearing those words from him gave me the creeps, sana nakinig nalang ako kay Kennie, ngayoy pinagsisihan ko na ang lahat. 

"alam mo ba kung saan napupunta yung mga na eliminated na mga competitors?" he asked me with his sarcastic smile "pinapatay namin sila para ibinebenta sa ibang bansa yung mga dapat ibenta, kung baga human trafficking" tapos tumawa siya ng malakas. oh noo, kaya pala hindi na bumabalik sa family nila yung mga eliminated contestants, at may alam yung assistant ko? natatandaan kong binalaan niya ako na huwag magpapa eliminate. This can't be happening! 

Gusto ko ng tumakas, pero hindi ko magawa, napakahigpit ng taleng ginamit ni Julian para ikulong ako, I have to make a plan! I have to get out of here! sana nakinig nalang ako kay Kennie, sana nakinig nalang ako sa boyfriend ko.

[Jensen's POV]

"Jensen halika, hanapin natin si Keshia!" ang utos ni Kuya sa akin. "Kuya relax! wag kang magpadalos dalos! saan mo ba naman hahanapin si ate Keshia? may idea ka ba? we have to make a better plan!" 

"Jensen's right Kennie, we have to make a plan, wag tayong magpadalos dalos, but we also have to make it quick, ano ba ang idea mo Jensen?" - Jarred

"Kuya Kennie can I have your iPhone? I know may locator app ka dyan sa phone mo somewhere" Ibinigay ni kuya sa akin ang iPhone niya at sinimulan ko na ang paglocate.

"ikaw naman kuya Jarred, ihanda mo yung mga baril na ginamit niyo ni ate Keshia sa KNA&A, we need that badly, hindi basta basta si Julian, we have to protect ourselves too if we need to stay out alive"  Kinuha agad ni kuya Jarred yung baril isang 45 kaliber, isang german police pistol at isang 38 colt revolver tapos ay ibinigay niya kay Kuya Kennie ang german police pistol.

"sana naman our plan work, we should hope na may wifi sa jeju island kung saan nandoon si ate Keshia, sana walang tumawag sa kanya para we can stay in touch, pero mas mabuti kong silent yung phone nya para we can locate her without any delays."

"Jensen matagal pa ba?" ang tanong ni kuya Kennie "patience kuya, malaki ang jeju island we just need to stay calm."

Maya-maya nag ring yung phone ni kuya Jarred. He looked so tensed yet I can see that parang he's at ease "si Karen tumatawag"

"Karen? Where are you?" He looked so happy at the same time worried "okay I'll be there" 

"Si Karen, Larry freed her! tawagan niyo nalang ako pag working progress na" nagmadaling lumabas si kuya Jarred and kuya Kennie and I were left to wait for the signal.

*signal locator detected* "ayun kuya Kennie! Nasa Gapa-ri Jeju si ate Keshia!"

"sige, we have to hurry!"

[Keshia's POV]

I waited for him sleep and do my plans, inumpisanahan kong mag-untie ng lubid sa aking wrist, slowly but surely, ayokong mag-ingay baka malaman niyang tatakas ako... I feel so weak and tired na parang gusto ko ng sumuko. 

He woke up and I found his face shocked. "Keshia? oh no Keshia? ako ba ang may gawa nito? sorry, I'm sorry, pina-inom kasi ako ni Larry ng drug tumakas kana pagkatapos nito" natatakot ako at the same time, parang gusto ko nang lumayo, he hurriedly untied the knot then he unlocked the door, without hesitations, I run as fast as I could but I stumbled, hinang hina na pala ako.

I tried to stand and run again ng may bigla akong naramadamang humawak sa balikat ko.

"SAAN KA PUPUNTA!" I shouted.  

The creepy Julian is back~!