Chapter 25: No More Secrets

55 6 0
                                    

[Keshia's POV]

"Jarred???" I was so shocked to see him. "You're fine?" I jumped out of bed and hugged him "Papanong?" her looked at Kennie and smiled "nang dahil sa boyfriend mo, I was cured." 

I went to Kennie and kissed his cheek. "Thank You!" ang sabi ko sa kanya. "Anything for you Keshia" - Kennie "Ah kuya, hayaan muna natin silang dalawang mag-uusap" ang sabi ni Jensen kay Kennie. Hinitay kong umalis sina Kennie at Jensen bago ko kinausap si Jarred.

"Sabihin mo sa akin anong nangyare habang wala ako" "I was left all alone and then Kennie and his brother found me, hiningi ko ang tulong nila dahil kinuha ni Larry si Karen" "Sinong Larry?" ang nagtataka kong tanong kay Jarred. "Everything makes sense when I learned Larry is Kennie's adopted brother, si Kennie mismo ang nagsabi sa akin." "Teka, hindi kasi nag sink in sa utak ko yung sinabi mo eh... yung si Larry ay adopted brother ni Kennie? How come I don't know that?"

"Please wag kang magalit sa boyfriend mo, sinandya niyang itago ito sa iyo dahil alam niyang delikado." ang pagmamakaawa ni Jarred sa akin. I was so angry. Akala ko ba wala na dapat kaming itago sa isat-isa? pero bakit niya itinago ang tungkol sa iba pa niyang kapatid? Iniwan ko si Jarred sa room at pinuntahan ko si Kennie sa Kitchen. "we need to talk" ang sabi ko sa kanya

Parang alam na niya kong anong itatanong ko dahil hindi siya nag react, wala lang siyang sinabi. "Iwan niyo nalang muna kami" ang sabi ni Kennie doon sa dalawa at hinintay namin silang lumabas sa hotel room namin para makapag-usap kami ni Kennie. "Now what? akala ko ba Kennie wala na tayong itatago sa isat-isa?" I shouted at him angrily.

He stood there so calmly and then he spoke. "Tatlo lahat ang kapatid ko, si Jensen at Larry" 

"Tatlo? sino yung isa?" He stopped and stared at the floor for a second then talked again. "Si Vienese? huh... she died. Someone killed her and I know that's for sure true." I calmed myself and listened to him open-mindedly. "Bakit? Anong nangyare sa kanya?" "Nahulog siya sa hagdan, that was too cruel sa taong gumawa noon. We loved our sister so dearly pero pinatay lang ng ganun-ganunlang?" as her spoke tears came out from his eyes.

Now I know why he doesn't talk about his family before, because they're too complicated. Now I understand my boyfriend. "Nung nandoon tayo sa Malaysia, hindi ako nakapunta sa farewell party mo dahil tinawagan ako ni Jensen na hindi na magtatagak si Mommy. I went back sa pinas at hindi na ako nakapag paalam sayo" Everything's cleat now, yung mga days na I was so angry with him for leaving without sayingsaying goodbye eh dahul pala sa mommy niya... I was haunted by my conscience now.

"Nung dumating ako sa pinas, tinawagan ako ng assistant ni daddy galing sa Korea. Sabi niya magpapadala daw si papa ng pera para sa libing ni Mama, pero buhay na buhay si Mama, Keshia. Habang kami lumalaban para sa buhay ni Mama, ang walang kwentang drug dealer kong ama, gusto na niyang mamatay si Mama..."

I hugged him, I never realize na mahirap pala ang napagdaanan ni Kennie. Pero hindi ko siya inintindi dahil dahil mas pina-iral ko pa ang pride ko. Naiinis ako sa sarili ko.

Her tried to speak again but I stopped him "shhh, I know, I know, I know, I'm sorry dahil itinatago mo lang ito sa sarili mo, I love you Kennie, yun nalang ang dapat mong isipin, we're not going to be like your parents, I promise" "Keshia?" he looked at me with very serious eyes. "Bakit? I asked him.

"Dapat malaman mong all of these things I have done, I did it only to save you" I smiled at him "I know, and I understand you now..."


Living with Lights (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon