Living with Lights (Completed)

Chapter 13: 그는 한국에서의 (He's In Korea)

[Kennie's POV]

Sorry mama, hindi kita napasaya, kahit man lang ngayon, sorry kung nagkulang ako sa inyo bilang anak, sorry mama... sorry. Inilibing si Mama sa isang Memorial Garden, dumalo sila Tita Mildred at Tito Luther ang mga kapatid ni Mama kasama ang kanilang pamilya. Hindi rin nagtagal sina Tito Luther dahil may importantedng business matters siyang pinuntahan, sina Tita Mildred naman ay kausap si Jensen. Nakaupo ako sa isang upuan, minamasdan ang kawalan, para akong wala sa sarili ngayon, wala na nga si Keshia, wala na si Mama. I feel very miserable!

"Kuya? Kuya!" si Jensen pala, hindi ko nga namalayang tinatawag niya pala ako. "Ui kuya!"  "Oh bakit Jensen?" ang naging tanong ko sa kanya. "Aalis na daw si Tita Mildred" "Ah ganun ba?" parang napansin ni Tita Mildred ang pagkalungkot ko kaya siya nalang ang lumapit at nagpaalam.

"Iho, mauuna na kami, malapit na kasi gumabi, kailangan na naming umuwi, tawagan mo nalang kami kung may kailangan ka ha?" ang sabi ni Tita MIldred sa akin, hindi ako nakasagot kaya si Jensen na ang nagsabi ng "sige po" tapos ay inihatid na niya sila Tita. Bumalik si Jensen at umupo sa tabi ko. "umuwi na tayo kuya.." ang sabi ni Jensen sa akin.

Siguro nga kailangan na namin umuwi, dapat ma sanay narin akong wala na si mama sa bahay :'(

Now Playing: "Tonight" – FM Static

I remember the times we spent together all those drives, we had a million questions all about our lives and when we got to New York everything felt right I wish you were here with me,

Tonight

I remember the days we spent together, Were not enough, it used to feel like dreaming except we always woke up, never thought not having you here now  would hurt so much

Tonight I've fallen and I can't get up 

I need your loving hands to come and pick me up

And every night I miss you

I can just look up

And know the stars are 

Holding you, holding you, holding you

Tonight

I remember the time you told me about when you were eight and all those things you said that night that just couldn't wait. I remember the car you were last seen in and the games we would play all the times we spilled our coffees and stayed out way too late. I remember the time you sat and told me about your Jesus, and how not to look back even if no one believes us when it hurts so bad, sometimes not having you here. I sing

Tonight I've fallen and I can't get up I need your loving hands to come and pick me up

And every night I miss you I can just look up And know the stars are 

Holding you, holding you, holding you Tonight

I sing 

Tonight I've fallen and I can't get up I need your loving hands to come and pick me up

And every night I miss you I can just look up

And know the stars are holding you, holding you, holding you

Tonight

Sana nandito ka Keshia, sana nandito ka...

Pagdating namin sa bahay ni Jensen, mag papark na sana ako ng sasakyan nang biglang may umuntog sa ulo ko at nawalan ako ng malay...

***

Bumangon ako at napansin kong naka higa ako sa kwarto na alam kong kakaiba... Tumayo ako pero parang nahihilo parin ako, tinignan ko ang bintana at nabigla ako sa nakita ko "Hindi na ito pilipinas..." Lumabas ako sa kwarto at nakita kong may nag babantay na mga guards "Mr. Kennie, hindi pa po kayo magaling, please go back to your room" "Sino ba kayo para utusan ako? nasaan ako? nasaan ang kapatid ko?" Gusto ko kung hanapin si Jensen pero pinigilan nila ako "Bitiwan niyo nga ako?! nasaan ang kapatid ko!" ang sigaw ko sa kanila habang sinusubukang makalaya sa mahigpit nilang paghawak.

May napansin akong lalakeng lumapit sa amin at sinabing 'bitiwan niyo siya" ang utos niya dun sa mga guards "Opo" ang sagot nito tapos ay binitiwan ako. "Sino ka ba? Anong kailangan mo sa akin? nasaan yung kapatid ko?" ang sigaw ko dun sa kanya. "Hi I'm Larry Soo - Lim, nice to meet you brother" -  Larry

"Brother? Hindi naman kita kapatid ah?! nasan si Jensen? nasan yung totoong kapatid ko?!" "Hindi mo siya makikita kung hindi ka titigil sa pagsisigaw" - Larry Tumigil ako sa pagsigaw at tumayo ng kalmang kalma. May tinawagan si Larry sa telepono

"줄리 Kennie 이미 깨어, 그는 그의 동생을보고 싶어. 그는 괜찮아입니까? 그것은 이미 그를 방문 괜찮을 것입니까?" - Larry

Julli Kennie imi kkaeeo , geuneun geuui dongsaeng-eul bogo sip-eo . geuneun gwaenchanh-a ibnikka? geugeos-eun imi geuleul bangmun gwaenchanh-eul geos-ibnikka?

Julie, Kennie's already awake, he wants to see his brother. Is he alright? Will it be okay to visit him already?

"그래, 지금이 그를 보내드립니다" - Larry

Geulae, jigeum i geuleul bonaedeulibnida

Okay, i will send him there now.

"Hindi pa daw siya gumigising, pero pwede kana pumunta sa kwarto niya, Sumunod ka sa akin" - Larry Sinundan ko lang si Larry papunta sa kwarto ni Jensen.  Pagdating namin sa kwarto ni Jensen, nakita ko siyang natutulog, at may nurse na nag babantay. "Anong nangyare sa kanya? bakit siya naka ganyan?" ang tanong ko kay Larry. "Lumaban kasi siya sa mga tauhan ni Daddy kaya ay naging malubha ang lagay niya ngayon." - Larry

"So utos pala ito ni Daddy na dalhin kami sa korea? nasaan siya? gusto ko siyang makausap!"  Lalabas na sana ako sa kwarto ng biglang nagising si Jensen.

"Jensen?"

"Kuya, wag muna..." ang sabi niya sa akin