My Stalker

PART 6: PASAWAY

ANGELYN'S POV

Busy si dad s work kaya di na ko nagpahatid sa kanya...

Naglakad lang ako on the way to school..malayo-layo man ang lakarin,maaga pa naman eh!...

Kaso...

Habang lumalayo ang nalalakad ko..ngayon ko naiisip na..mali yata na naglakad ako..kasi...gusto nang pumatak ng mga luha ko,kasabay ng bawat hakbang na ginagawa ko..

Naaalala ko na naman sya...'cause this is one of our bonding moments...

I tried to divert my thoughts..tumapak ako sa pavements at don naglakad while balancing myself...at habang naglalakad..napapansin kong kanina pa na may kasunod akong dalawang lalake...lumingon ako saglit to see who they are...mga schoolmates ko pala,at pareho kami ng way na pupuntahan..hindi ko nalang sila pinansin at patuloy na naglakad...

Aish!...naaalala ko na naman sya...can somebody help me please?..naiiyak na naman ako...

Then suddenly...

"ahh" sigaw ko dahil biglang may sumulpot sa tabi ko..muntik na tuloy akong mahulog s pavement,buti nalang napahawak ako sa balikat nya, at nahawakan naman nya ko sa waist,while our other hands were holding each other...(kuha nyo ba?basta yun yon) ....

At nang makita ko kung sino yung guy?..gosh! I want to faint right now...

THEODORE'S POV

I'm here outside her house waiting for her to come out...tinawagan ako ni tito to tell me na busy sya at gusto ng prinsesa namin na maglakad nalang papuntang school...ito palang ang pangalawang beses nyang maglalakad papuntang university simula ng mawala sya..tito is so worried na baka maulit na naman yung dati...na hindi na nya nagawang humakbang pa at nag iiyak nalang...I'm also worried kaya nga sabi ko kay tito na ako na bahala sa kanya...nangako akong hindi ko na gagawin yung ginawa ko noon...

FLASHBACK:

I heard na ayaw nya magpahatid kay tito sa university...so I choose to follow her...

On our way to school..

"kawawa naman sya sobrang payat nya!"

"oo nga eh..wait..wala ata kasama ngaun?"

"I heard na yung lagi nyang kasama yung namatay lately na taga dito din sa village natin...is that her mother?"

..yan ang mga naririnig ko sa daan habang sinusundan ko sya..I know that she's still hurting...

Then I heard something...

"*sob* *sob*--"

she's crying...again...

I want to hug her tight kaso wala akong lakas ng loob..tumigil ako sa isang tabi at pinagmasdan sya habang patuloy na umiiyak at dinadaandaanan ng mga tao...hanggang sa isang oras na syang nakaupo sa daan na iyak ng iyak sa iisang position...tinawagan ko na si tito para sunduin sya...

-End of flashback-

 I hated myself that time for not doing anything to comfort her..kaya ipinangako kong hindi ko na gagawin yun...

Ngayon...nauulit na naman ang parehong pangyayari...for the second time.. I'm following her again...

Bakas sa mga mata nya na naiiyak na naman sya...but..what caught my attention the most.... ay yung mga lalakeng nakasunod sa kanya...alam kong napansin din nya yun dahil lumingon sya..at dahil sya ang YATZ ko.,as usual wala naman syang pakialam sa mga lalake...so ibinalik ko nalang    ang tingin ko sa kanya...only to see a tear that is threatened to fall from her eyes...nasa kabilang sidewalk ako pero kitang kita ko ang lungkot sa mga mata nya...siguro dahil hindi ako sanay na ganon ang nakikita ko...una ko yung nakita 2 years ago..when her mother died...and I wouldn't want to see that again....so...