Mr.Playboy Meets Ms.Sungit

Chapter 16: Sweet

Chapter 16: Sweet

MISE P.O.V

"Kumain ka ba bago umalis ng bahay?" Napatunghay agad ako. Kyle.

"Bakit nandito ka?, 'di ba dapat nandun ka sa girlfriend mo?" Tanong ko habang namimilipit sa sakit ng tiyan. Hindi ako nakakain ng maayos kanina. Dalawang kutsara lang yata nasubo ko bago umalis.

Naramdaman kong gumalaw ang katabi kong upuan. Sapat na iyon para malaman kong tumabi siya sa katabing upuan ko.

"I'm not his girlfriend. Tss,"

"Wag mo nga akong pinagloloko. Eh, halata namang bakod na bakod ka don kay Xyrille, eh tapos sasabihin mong hindi kayo?" Grabe na talaga 'yung sakit. Buti nga, nakakayanan kong kausapin 'tong kupal na ito.

"Why don't you believed me?"

"I don't believed you!"

"We're bestfriends and you are my wifey," Napakunot ako ng noo.

"Kaya pala palagi kang nakabuntot don." Napakapit na ako ng mahigpit sa uniform ko.

"Are you jealous?" Binigyan ko siya ng isan matalim na tingin.

"Ewan ko sa'yo!"

Nagulat ako ng tumayo siya sabay buhat sa akin. "O-oy ano ba?!" Reklamo ko habang pababa na kami ng hagdan.

"Just shut up." Nagulat uli ako ng ibaba niya ako sa isang mesa at tumalikod siya sa akin.

"Pasan."

"Huh?"

"Sabi ko, pumasan ka sa likod ko. Dali."

"Saan tayo pupunta?"

"Clinic. Hindi maayos ang pakiramdam mo. Sa tingin mo, magiging ayos din ang pakiramdam ko kung nakikita kitang nahihirapan sa sakit, ha?" Kumapit ako sa balikat niya sabay ang paglakad niya.

Binaba niya ako sa kama ng clinic. Nagtakha kaming dalawa ng binigyan kami ng nurse nang isang nakakalokong ngiti. Err.

"Girlfriend mo?" Ang tsismosa ni ateng nurse.

"HINDI!" Ako

"OO!" Kyle

>>. -- tingin sakanya. Aww. >//< Nakatingin din pala siya. Akward.

"Just give her a medicine. Tss." Sabi ni Kyle kay ateng nurse. Oo nga pala, masyadong mayaman itong si Kyle kaya siya yung anak ng may-ari ng Exo University.

Inabutan ako ni ateng nurse ng gamot kasabay nun ang pag-alis niya dito sa loob ng clinic. Hoy, ba't ka umalis, ate? Ang akward kaya pag kami lang dalawa ni Kyle dito!

Naupo si Kyle sa katabing upuan ng kama na hinihigaan ko. Hindi pa kasi masyadong maganda pakiramdam ko kaya hindi pa ako masyadong maka-upo.

Nagulat kaming parehas ng may tumugtog. Napatingin kaming parehas.. Radyo.

Hindi ko masyadong napansin na tumutugtog pala iyon kanina pa dahil masyadong pre-occupied ang isip ko.

I think I love you better now.

I'll pick you up when you're getting down.

Napaiwas agad ako ng tingin. Walang nagsasalita. Akward. Tanging radyo na tumutugtog lang ang gumagawa ng ingay sa pagitan namin.

Kailangan ko na sigurong tanungin ito. Napabuntong hininga ako ng malalim. "M-may pag-asa bang magkabalikan kayo ni Xyrille?" Utal kong tanong sakanya na siya namang napaiwas niyang tingin.

---*

Pagkapasok ko ng school, bumungad sa akin si Xyrille at Kyle na naglalampungan. Sorry sa term. Ngiting-ngiti silang lumapit pareho sa akin. Nagtakha pa ako dahil bakit sila lumapit sa akin.

"Emmashel."

It's Xyrille. Pinilit kong i-form ang labi ko ng isang ngiti. "B-bakit?" bakit ka nauutal, Mise?

Saka, si Kyle lang ang tumatawag sa akin ng full name ko. Wala ng iba. "Can we talk?" Ngiting tanong niya.

Kung ako ang tatanungin, napakabait ni Xyrille. Inosenteng-inosente. Wala ka ng hihilingin pa. "H-hindi pa ba tayo nag-uusap?"

"I mean in private." Nakita ko ang pag-akbay ni Kyle kay Xyrille. I deep sighed.

"S-sure.." Nauna silang naglakad habang ako ay nakasunod lang sakanila.

Nakarating kami sa isang abandoned building malapit lang dito sa main building ng school. Ang creepy hah? Bakit dito? Eh, ang dami namang lugaw na pwede. Like library or cafeteria.

"Bakit rito?" Takhang tanong ko sabay ang paglibot ng paningin sa paligid. Hindi naman siya nakakatakot na lugar unlike sa mga abandoned building na talaga nakakatakot. Iba ito. Tahimik. Nagulat ako ng napahinto kami sa isang kwarto. May hinahanap si Xyrille sa bag niya. Isang susi.

Pagkabukas niya, isang magandang garden ang bumungad sa amin. Maganda talaga. Kita mo 'yung pag-aalaga sa mga bulaklak at buong hardin. May fountain pa nga. Buhay na buhay ang buong hardin.

Nahinto kami sa isang bench rito kaya naupo kami. Magkatabi si Xyrille at Kyle.

"K-kayo?" Utal kong tanong. Stupid, Mise! Wrong question.

"No. We're just friends," Mabilis na sagot ni Xyrille ni walang halong pag-aalinlangan sa sinagot. Bakas pa rin ang saya sa mga mata nito.

"And we can not be together again." Dugtong ni Kyle.

"Huh? Bakit naman? Eh, mahal niyo naman ang isa't-isa?" Deep inside, nasasaktan.

"Huh? Who said that to you? We don't love each other. We're just like a couple but honestly, we're not." Sagot ni Xyrille.

"...And by the way, Kyle is your boyfriend, am I right?" Dugtong ni Xyrille.

Napaiwas ako ng tingin. "I don't bother you and Kyle again."

"Huh?"

"I know, our friendship is affected to your relationship."

--*

"I love you,"

"A-ano iyon?"

"I love you and I meant it." Hinila niya ako papalapit sakanya sabay yakap at halik sa aking noo. I smiled.