Trip to Hell (UNEDITED)

Four.

Tumigil na ang bus para mag dinner muna kami since past 7 na rin naman.

"Are you sure you're okay?" Nag aalalang tanong ni Carlos.

"Yeah, don't worry I'm fine."  sabi ko pagkatapos ay ngumiti na lang.

Kahit na hanggang ngayon naaalala ko pa rin ang masamang panaginip na iyon. Buti na lamang at panaginip lang ang lahat.

*Flashback*

"I-ikaw?!" gulat na tanong ko..

Ang babaeng nakaitim kanina. 

Napansin kong may suot din pala syang mask na tanging kalahati lamang ng mukha niya ang natatakpan.

"Oo ako  nga. Nagulat ka ba? Well, well, well, Ready youself dahil it's your time to die, dear."

Nakangising sabi nito dahil ang mga mata lang nya ang natatakpan ng mask na suot nya kaya kitang kita ko ang nakakakilabot na pagngisi nya.

Itinaas nya ang hawak nyang palakol at ihahampas na sa akin.

"Huwwwwaaaag!!!"  sigaw ko.

"Ms.Scott, any problem?!"  tanong ng adviser namin.

Nabalik naman ako sa realidad.
Pawis na pawis at hinahabol ko ang hininga ko. Pakiramdam ko ay talo ko pa ang nakipagkarerahan sa kabayo. 

Tumingin ako sa paligid. Lahat sila nagtatakang nakatingin sa akin.   Tumingin ako sa tabi ko at nakita ko si Carlos . Teka, ano bang nangyari?

"It's just a dream, Kel. Don't worry."  Sabi ni Carlos na wari mo'y nababasa ang naiisip ko.

Agad naman akong nakahinga ng maluwag.

Thank God, everything is just a dream.

A nightmare.

"Okay na po sya ma'am "  sabi ni Carlos sa adviser namin.

Niyakap ako ni Carlos at dahil dun I feel safe and secured in his arms.

*end of flashback*

Sa isang mini restaurant kami tumigil. Agad namang nagsibabaan ang mga classmates ko.  Sumunod na din kami ni Carlos.

Napangiti naman ako ng makita ang itsura ng restaurant na ito. Punong puno kasi ito ng blue, white  and black na designs .

Pagpasok mo may makikita ka agad na mini sofa  at tables. May mga decorations din na nakasabit sa kisame sa taas. Ang mga waiter at waitresses dito ay nakasuot ng bunny headband at ang kukyut nilang tingnan.

Tamang tama lang sa kulay pink at white nilang uniform.

Napangiti ako. This is a great place I guess. Nakakarelax. Kahit papano nakalimutan ko yung panaginip ko kanina.

"Welcome Lynch-ians !! Hope you all enjoy here!"  masiglang bati nila sa aming lahat.

Pagkatapos ay umupo na kami sa reserve tables para sa section namin. Nakakapagtaka nga at ang section lang namin ang nandito.

Well,  siguro nagdi diretso na yung ibang section sa destination namin.

Kasama sa table namin si  Carlos,ofcourse at si Daelyn.

Kung nagtataka kayo kung nasan si Vaness, andun sya sa parang mini garden. May kausap sa phone.  Sabi niya kasi mauna na kami.

May lumapit sa aming waitress pagkatapos ay kinuha ang mga order namin.  Maya maya pa dumating na ito.

Habang nakain ako napadako ang tingin ko sa kabilang table.

Nagulat ako ng mahuling nakatingin sa akin ang isa sa mga classmate ko.

Sure akong sa akin sya nakatingin since wala namang tao sa likuran ko.

Nag iwas na lang ako ng tingin at nagsawalang bahala.

Pero, ilang saglit lang ay napatingin ulit ako sa kanya at ganun pa rin sya. Nakatitig pa rin sya sa akin  but this time, mas nakakakilabot ang tingin nyang iyon.

Bigla kong nabitawan ang hawak kong kubyertos.

"Are you okay, kel?"  tanong ni Carlos.

"Y-Yes. Magc cr lang ako. Excuse me."  pag papaalam ko bago tuluyang tumayo papuntang comfort room.

Pagdating ko sa Cr ay naghilamos lang ako at naghugas ng kamay.

Nang papalabas na sana ako ng cr ay biglang namatay ang ilaw.

Napasigaw ako bigla.

Niyakap ko ang sarili ko habang hindi umaalis sa kinatatayuan ko.

Natatakot ako dahil ayoko sa dilim.

Wala akong maaninag kahit kaunti.
Kahit na sabihin mo pang madilim kaya natural lang na wala akong makikita pero di ba dapat kahit katiting may maaaninag ka mula sa liwanag ng buwan  pero  wala ni kaunti.

Ayoko sa dilim.

Takot ako sa dilim.

Pero nilakasan ko ang loob ko.

"S-SINONG N-NANDYAN??!! MAY T-TAO B-BA DYAN?!!"Sigaw ko kahit na nanginginig na ako sa takot.

Wala akong narinig na sagot.

"S-SINO BA KASI A-ANG NANDYAN?!! H-HINDI A-AKO NA-K-KIPAG BIRUAN!"Sigaw ko pero katulad kanina .. wala pa ring sumasagot.

Mas lalong tumindi ang kaba ko.

"P-pls.. a-ayoko n-na.*sob* Takot a-ako sa d-dilim...*sob* A-ayoko s-sa dilim*sob*" nanginginig na sabi ko habang umiiyak..

Natatakot na talaga ako.

Nagulat ako nang biglang may biglang yumakap sa akin patalikod.

"Ssshh... I'm sorry, Don't worry..I'm here now.You're  safe."sabi ng nakayakap sa akin. He's a guy..based on his manly but sincere voice.I feel safe with his arms.

"S-sino k-ka?"mahinahon kong tanong.

"Chayde!Chayde!"

Bigla kong narinig ang boses ni Daelyn kasabay ng pagbukas ng pinto at muling pagsindi ng ilaw.

Ngunit nang lingunin ko ang lalaking nasa likod ko ay syang ikinagulat ko.

"D-DRAKE??!!"