Bölüm 5*

100 9 1
                                    

Radyoda eski bir şarkı çalıyordu.
Kemal bu şarkıyı ne zaman dinlese deliye dönüyordu ve sinirlenerek radyoyu yere fırlatarak paramparça etti.
Yatağından yavaş kalkıp üzerini değiştirmek için dolabın kapağını açtı ve en son sırtına palto giydikten sonra ellerini yaralı yüzüne götürüp kirli sakallarında gezdirdi..

Kemal psikolojik sorunları olan birisiydi hayatında normal giden hiçbirşey yoktu kendine yapılan kötülükleri artık o başkalarına yapıyordu insanlara acı çektirmek bir zevk haline dönüşmüştü onun için eskiden başına gelen olaylardan dolayı yüzünde geçmişten kalma derin yara izleri vardı o yüzden yüzüne bir maske geçirip gezerdi zaten şehir hayatıyla işi yoktu olamazdıda böylesine yoldan çıkmış birisini dışarda gezdirmez hemen ya tımarhaneye yada hapse çoktan tıkmışlardı bile..

Onun için insanların çaresiz acıyla inleyişleri gözlerinden okunan o korkuyu görmek anlatılmaz bir histi..

Yüzüne maskesini takıp başının arkasından bağcıkları iyice sıktıktan sonra aynada kendisini süzdü...
acıktığını hissetti yemek yapmayı bilmezdi Evinin hapishaneden farkı yoktu evin alt bodrum katına inmek için kapıyı araladı o leş kokusu hemen yayılmaya başladı bile

İnsanların yardım edin diye ciğerlerini parçalarcasına bağırışları ve cesetlerin üzerindeki sinek vızıltıları acı sonucu olusan inleme sesleri ve berbat koku insanın psikolojisini bozmaya yeterde artardı bile kemal koridor gibi uzanan alanda yürürken bir başka odaya doğru yönelerek sürgülü olan kapıyı açıp ayağıyla itekleyerek içeri girdi.

Yerde 20li yaşlarda bir genç kız ve 40 yaşlarında kadın yatıyordu kadın sağ tarafta baygın haldeydi genç kız ise duvara doğru hafif yaslanmış gözlerini aralayarak kemale doğru bakıyordu Kemal ona bakarak eliyle gel buraya der gibi hareket yapıyordu ama kız oralı değildi hissiz bir hali vardı kemal sinirlenerek üzerine yürüdü ve elleriyle saçını kavrayıp yerde sürüklemeye başladı

kız acıya dayanamayıp yalvarmaya başladı bırak diye çırpınıyordu kemal elini biraz gevşeterek genç kızın ayağa kalkmasını sağladı ve üst kata yöneldiler merdivenden üst kata doğru çıkarken kapı aralığından içeriye gün ışığı geliyordu günler sonra ilk defa ışık görüyordu gün ışığını gördüğüne daha önce hiç bu kadar sevinmemişti

Az da olsa bilinci yerindeydi kemalin onu yemek yapması için çağırdığını anlamıştı kemal mutfağı işaret ederek
-Git bana bişey hazırla çabuk diye sert bir tonla

Genç kız mutfağa gidip bişeyler hazırlayıp tabağa koyarak masanın yanına gelip kemalin önüne uzattı bu sırada kemal çekmeceden çıkardığı şırınga ile bir ilaç kutusundaki sıvıdan belli ölçüde maddeyi çekip şırınganın ucuna iğneyi taktıktan sonra iğneyi kontrol etmek için hafif bastırdı ucundan sıvı çıktı ve gülerek genç kızın yanına geldi ve kolundan sıkıca tuttuktan sonra
-Kıpraşma daha bana lazımsın diyerek gülmeye devam etti rahatsız edici bir gülüşü vardı hiç içten değildi iğnenin ucunu genç kızın derisine batırarak morfin benzeri maddeyi vücuduna boşalttı...

Kemal insanlara zarar verip bazı maddeleri enjekte ederek kendilerine itaat etmelerini sağlıyordu.

Kaanın ardından gönderdiği adamlarda kemalin kölelerinden birisiydi ve başarılıda olmuşlardıda.

Paranoyak Umutlar(Kitap Olacak)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin