London Bridge Is Falling Down

'Ενα τηλεφώνημα και μια συζήτηση

Ακριβώς μόλις φτάνω η Ιωάννα έχει αποκοιμηθεί από την πολλή κούραση που πέρασε σήμερα. Δεν σκοπεύω να την ξυπνήσω για αυτό την παίρνω στα χέρια μου. Θα την κουβαλήσω ως το κρεβάτι της και θα την βάλω να ξαπλώσει.

Με λίγες απλές κινήσεις φτάνω ως το καφέ των γονιών της, και με μόνο σύμμαχο τα μάτια μου την κουβαλάω ώσπου βλέπω μπροστά μου μια πόρτα. Η πόρτα οδηγεί σε μία μεταλλική σκάλα και από εκεί στο σπίτι της, το δωμάτιο των γονιών της, το σαλόνι , την κουζίνα της και το υπνοδωμάτιό της. Ανοίγω μία λάμπα και την μεταφέρω ως το δωμάτιό της. Με απερίγραπτη στοργή την αφήνω στο κρεβάτι της και την σκεπάζω..

Την κοιτάζω για μια στιγμή πριν φύγω. Μου θυμίζει την Άιριν αλλά και την κόρη μου, την Τζόντι .. Την κοιτάζω και μου μοιάζει δυνατή και ανεξάρτητη σαν την φλόγα. Και το χαμόγελό της προσδίδει κάτι πάνω της, κάτι που ακόμη δεν μπορώ να αντιληφθώ. << Καληνύχτα Χαμογελαστή μου Φλόγα... Καληνύχτα..>> ψιθυρίζω σαν νανούρισμα και κλείνω την πόρτα πίσω μου.

Καθώς η Ιωάννα κοιμάται κατευθύνομαι προς την κουζίνα και κάθομαι σε μία πολυθρόνα. << Είναι αργά αλλά το πιστεύω πως είναι ακόμα ξύπνιος...>> σκέφτομαι και κατευθύνομαι προς το σταθερό τηλέφωνο. Σηκώνω το ακουστικό και πληκτρολογώ έναν αριθμό. Το σηκώνει κάποιος και είμαι σίγουρος πως είναι το άτομο που ψάχνω.

<< Ρίτσαρντ Βοργία σήκωσε το που να σε πάρει ο διάολος και μην τολμήσεις να κάνεις τον αυτόματο τηλεφωνητή θα έρθω εκεί και θα σε σκοτώσω...>> απειλώ εγώ απευθείας. << Μάθιου Ντράγκονιντ.. Τι στο διάολο θέλεις ;;;; Τι ώρα είναι ;;; Ανάθεμα ! Μου χρωστάς πολλά μετά από αυτό !!! >> φωνάζει ο άντρας.

<<Γιατί ;;; Επειδή σε σταμάτησα από το να δεις το << The Good Wife >> πίνοντας κονιάκ μέχρι να σε πάρει ο ύπνος στην πολυθρόνα ;;;; Έλα... Χρειάζομαι την βοήθεια σου σε κάτι...>> μιλώ όσο πιο πειστικά και καλοσυνάτα μπορώ. Ο Ρίτσαρντ μιλάει αλλά μάλλον είναι λίγο θυμωμένος. << Μίλα ! Τι στην ευχή θέλεις να ψάξω ;;; >> ρωτά. << Ε, κάτι πλάσματα που έχω συναντήσει πρόσφατα σε μια μικρή πόλη... Έχουν κεφάλι κατσίκας, δέρμα από λέπια και νύχια αετού στα χέρια τους... Επίσης όταν μιλάνε το κάνουν σαν να τραγουδάνε σε τέλειο ρυθμό... Άμα βρεις κάτι πάρε με ένα τηλέφωνο στο κινητό... Αντίο..>> λέω και το κλείνω. Μαντεύω ήδη τι μπινελίκια θα μου ρίξει ο Ρίτσαρντ αρχίζοντας με το << Μπάσταρδε ! >> και καταλήγοντας σε πολλά άλλα που για λόγους ηθικής δεν σκοπεύω να αναφέρω.