Daarom

577 21 0
                                    

Korim bleef alleen achter aan de trap, nadenkend om zijn Jess te overtuigen. Het was wel duidelijk dat hij haar had gekwetst door zo kwaad te worden. Vol van schuldgevoel holde hij achter Jess aan. Hij greep gaar pols, draaide haar om en gaf haar een overdosis kussen. Jess wist even niet meer wat er gebeurde, maar ging helemaal op in het moment. Zo voelde het dus, dat was waarom ze van hem hield. Hij was zo brutaal, zo dominant... Blijkbaar trokken die eigenschappen haar aan. Korim stopte met kussen en keek Jess met traanogen aan. "Je gaat toch niet echt weg van me he?" vroeg hij angstig en trok haar stevig tegen zich aan,"Wat dacht je wel niet?" Jess schudde haar hoofd. "Het wordt me allemaal te veel." zei ze stil en genoot van zijn warme, gespierde lichaam. Ze realiseerde dat hij zoveel kleine eigenschappen had die haar zo goed lagen. Ze moest hem alleen niet kwaad maken. "Als we hier weg kunnen..." begon ze, maar Korim schudde onmiddelijk zijn hoofd. "We kunnen hier niet weg." zei hij voor de zoveelste keer. "Maar stel,"begon Jess opnieuw,"Stel dat we hier weg kunnen, ga je dan in therapie voor je agressieprobleempje?" Korim keek haar even beledigd aan, maar moest toegeven dat hij daar wel een probleem mee geeft. "Ik weet het niet."zei hij kort en wenkte naar zijn kamer, "Zullen we?" Hij glimlachte zo lief en zacht, vol verlangen, dat Jess er zelf van moest glimlachen en zijn aanbod niet kon weigeren.

I got you (+12)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu