de eerste pijnen

1.6K 54 0
                                    

Jess was buiten adem van het rennen en zocht naar losse deuren. Een hopeloze zoektocht. Ze zette zich neer naast een kast tegen de muur. Snikkend veegde ze haar tranen weg en dacht aan wat er zou kunnen gebeuren. "Ik zei het je toch. Je kunt niet meer weg." zei de jonge man die vlak voor haar stond. Ze keek op en keek recht in zijn kille ogen. Hij nam een mes tevoorschijn en sneed een sneetje in haar bovenarm. Jess schreeuwde van de pijn omdat het mes bot was en hij heel traag sneed. "Dit is je eerst nog maar." grijnsde hij en sneed ernaast een tweede snee. "Des te meer je doet wat we zeggen, des te minder sneeën krijg je. Snap je dat ?"vroeg hij geamuseerd. Jess' gezicht was nat van haar tranen en haar arm hing vol met bloed. De jonge man trok haar recht en gaf haar een ongewilde kus. Ze zou hem willen slaan, maar daar had ze de energie niet meer voor. Hij grijnsde nog breder dan ervoor en trok haar achter zich aan. Ze was pomp af. Ze wist dat ze geen weg meer uit kon. De gedachten dat ze nog meer sneeën zou krijgen, maakte haar nog banger dan ze al was. Hij trok haar mee in een kamer en deed deze op slot.

I got you (+12)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu